[ همان كتاب ] در ذيل « تهجّد شبانه » در باب طول قيام ، از « عبد الله » روايت كرده است كه در يكى از شبها با رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله نماز مىگزاردم ، به اندازه‌اى قيام را طولانى كرد كه من در دلم ارادهء سوء كردم . از او پرسيديم كه ارادهء سوء تو چه بود ؟ گفت : تصميم داشتم بر اثر خستگى بنشينم و پيغمبر را به حال خود بگذارم !
[ همان كتاب ] در « تهجد شبانه » و باب قيام رسول اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله در شب ماه رمضان و شبهاى ديگر ، به سند خود ، از « ابو سلمة بن عبد الرحمن » روايت كرده است كه از « عايشه » پرسيد : نماز رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله در ماه رمضان چگونه بود ؟ در پاسخ گفت : نماز رسولخدا صلَّى اللَّه عليه و آله در ماه رمضان و ماههاى ديگر ، بيشتر از يازده ركعت نبوده است و اين يازده ركعت را به اين كيفيّت انجام مىداد كه چهار ركعت را به خوبى هر چه تمامتر همراه با طولانى بودن ركعات ، بجاى مىآورد كه در اين مورد هيچ سؤال نكن ! و پس از آن ، چهار ركعت ديگر را به خوبى هر چه تمامتر و با طولانى قرار دادن ركعات ، انجام مىداد . پس از آن سه ركعت باقىماندهء ديگر را به همان كيفيّت ، بجاى مىآورد و پيش از آن كه نماز « وتر » را بجاى آورد ، مىخوابيد . « عايشه » گويد : به عرض مبارك تقديم داشتم : آيا پيش از آنكه نماز « وتر » را بجاى آوريد ، مىخوابيد ؟ مگر خواب مبطل نماز نمىباشد ؟ حضرت فرمود : ديدگانم مىخوابد و دلم بيدار است .
[ همان كتاب ] در كتاب « روزه » در باب ويژگيهاى مربوط به روزها ، از « علقمه » روايت كرده است كه از « عايشه » پرسيدم : آيا رسول الله صلَّى اللَّه عليه و آله عملى را ويژهء روزهاى خود قرار مىداد ؟ در پاسخ گفت : نه ، هر كارى را كه انجام مىداد هميشگى بود و كداميك از شما مىتوانيد پا به پاى آن حضرت طى طريق كنيد ؟ !
[ صحيح ترمذى 2 / 152 ] از « يعلى مملك » روايت كرده است ، در ملاقاتى كه « يعلى » با « امّ سلمه » ، همسر پيغمبر اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله ، داشت از كيفيت قرائت

242