باب پنجاه و دوم نماز رسول اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله [ صحيح بخارى ] در « شبزنده‌دارى به نماز » در باب قيام حضرت رسول صلَّى اللَّه عليه و آله براى انجام تهجّد ، از « مغيرة » روايت كرده است كه آنقدر رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله نماز مىخواند و تهجّد بجاى مىآورد كه قدمها و ساقهاى پاى مباركش ورم مىكرد ، و در پاسخ كسى كه مىگفت : چرا تا اين اندازه خود را به رنج مىافكنيد ؟ مىفرمود : مگر نمىخواهى بنده سپاسگزار حق تعالى باشم .
[ همان كتاب ] در كتاب « تفسير » ، در ذيل آيهء شريفه * ( لِيَغْفِرَ لَكَ الله ما تَقَدَّمَ ) * [1] از « عايشه » نقل كرده است ، رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله شبها را آنقدر به تهجّد به سر مىبرد كه پاهاى مباركش ورم كرد ! در يكى از شبها « عايشه » پرسيد : چرا اين همه نماز مىخوانيد و خود را اين گونه به رنج مىافكنيد ؟ با آنكه خداى تعالى گناهان گذشته و آيندهء شما را بخشيده است . رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله فرمود : از گفتار تو چنين بدست مىآيد كه نمىخواهى من بنده‌اى سپاسگزار باشم .

[1] سوره فتح ، آيه 2

241