« هيثمى » گفته است كه اين روايت را « احمد » به طريق اتصال و ارسال ، روايت كرده و « طبرانى » هم به نقل آن پرداخته و كلمه « اعينه » را به نقل از « ورقة » ، به حديث اضافه كرده و رجال « احمد » ، رجال صحيح است .
[ همان كتاب 8 / 256 ] از « خديجه » روايت كرده است ، به رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله عرض كردم : آيا ممكن است هر گاه شخصى كه بر شما فرود مىآيد ، هنگام ورودش را به من اطلاع بدهيد ؟ ! رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله فرمود : آرى ، ممكن است ورودش را به تو اطلاع دهم .
« خديجه » گويد كه در يكى از روزها كه حضور رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله بودم ، « جبرئيل » بر او نازل شد ، رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله فرمود : اينك اى خديجه ! همان دوست من كه بر من فرود مىآمد ، به حضورم رسيده است . « خديجه » خطاب به آن حضرت ، گفت : اكنون از محل خود حركت كن و روى ران راست من بنشين .
پيغمبر صلَّى اللَّه عليه و آله روى پاى « خديجه » قرار گرفت . « خديجه » پرسيد : آيا كسى را مشاهده مىكنى ؟ پيغمبر فرمود : آرى . « خديجه » گفت : از روى ران راست من حركت كن و روى پاى چپ من بنشين ، رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله روى پاى چپ او ، قرار گرفت .
« خديجه » پرسيد : آيا كسى را مىبينى ؟ فرمود : آرى ، همان دوستم را مىبينم .
« خديجه » گفت : از پاى چپم حركت كن و در ميان دامنم بنشين . رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله ميان دامن وى قرار گرفت . « خديجه » گفت : آيا باز هم كسى را مىبينى ؟ فرمود :
آرى . در اين هنگام كه خديجه حالت اندوه بارى به خود گرفته بود ، بلافاصله ، چادر از سر برداشت و پرسيد : آيا كسى را مىبينى ؟ فرمود : نه ! « خديجه » گويد : اين سخن را كه شنيدم ، گفتم به خدا سوگند ! آن دوست تو ، فرشتهء محترم خداست و قطعا شيطان نيست . « خديجه » گويد : جريان را چنانكه آزمايش كردم به اطلاع « ورقة بن نوفل بن اسد بن عبد العزّى بن قصىّ » رسانيده و اضافه كردم ، آنچه به اطلاع تو رساندم ، نتيجهء آزمايشهائى است كه انجام دادم و محمّد صلَّى اللَّه عليه و آله همه

189