شد ؟ « ابو وليد » گفت : آرى ، پيشنهادهاى من تمام شد .
رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله فرمود : اينك پاسخ مرا بشنو . « ابو وليد » گفت : بفرماييد . رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله به تلاوت آيات شريفهء سورهء « فصّلت » پرداخت : * ( بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ حم تَنْزِيلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ كِتابٌ فُصِّلَتْ آياتُه قُرْآناً عَرَبِيًّا لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ ) * ، رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله به تلاوت آيات پس از آن پرداخت ، « عقبة » كه سراپا گوش بود دستها را پشت سر زده و سر را بر آن تكيه داده ، به آيات قرآن گوش مىكرد . و پيغمبر اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله هم خواندن آيات را يكى بعد از ديگرى ادامه داد تا به « آيه سجده » رسيد و سجده كرد ، پس از آنكه سر از سجده برداشت ، به « ابو وليد » فرمود : آيا پاسخ مرا شنيدى ؟ ! اين تو و اين آيات ( قضاوت با تو است ) .
« ابو وليد » برخاست و به جانب قريش كه در انتظار او بودند ، آمد . يارانش كه او را ديدند به هم گفتند : سوگند به خدا كه « ابو وليد » ، نه چنان آمد كه رفته بود .
وقتى نشست ، يارانش پرسيدند : بر تو چه گذشت ؟ آيا مذاكرات نتيجه بخش بود يا نه ؟
« ابو وليد » گفت : به خدا سوگند ! ماجرا آنست كه سخنانى از وى شنيدم كه هرگز مانندش را ، از كسى نشنيده بودم . به خدا سوگند ، سخنان او نه « شعر » است و نه « جادوگرى » است و نه « كهانت » .
اى گروه قريش ! از من پيروى كنيد و دست از اين مرد برداريد و او را به حال خود بگذاريد و از وى اعتزال نمائيد . به خدا سوگند ، در يك يك كلمات او خبر بزرگى نهفته است . پيشنهاد من نسبت به شما آن است كه هر گاه عرب براى نابودى او تصميمى گرفت و بر او پيروز شد ، بديهى است كار او تمام شده و از اين ناحيه آسوده خاطر خواهيد شد ، و هر گاه او بر عرب چيره شد شما از سوى او بهره‌هاى كافى خواهيد برد چنانكه سلطنت او ، سلطنت شماست و عزّت او ، عزّت شما و در اين موقع ، شما در رديف سعادتمندترين مردم خواهيد بود .

150