بن اقمر » روايت كرده است ، روش معمول پيغمبر اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله آن بود كه روزها را روزه مىگرفت و شبها را به عبادت به سر مىبرد ، پس از پاسى از شب به مقدارى شير كه قبلا براى آن حضرت آماده كرده بودند ، اكتفا مىكرد و با همان مقدار شير كه تناول مىفرمود ، افطار و سحرى خود را تا افطار و سحرى ديگر به پايان مىآورد . در يكى از شبها كه مىخواست افطار كند ، هنوز از آن ظرف شير تناول نكرده بود كه صداى يكى از اصحاب كه اظهار گرسنگى مىكرد به گوش مباركش رسيد ، حضرت رسول اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله ظرف شير خودش را در اختيار او قرار داد . پس از آن ، حضرت براى افطار كردن به حجره‌هاى همسرانش رفت ولى چيزى از خوراكى و آشاميدنى ، در آنجا نيافت ، آنگاه براى افطارى خود با اصحاب خويش ملاقات كرد ، آنها هم اظهار تهيدستى نمودند ، دو بار اين جمله را تكرار فرمود :
كسى كه مرا اطعام كند - تا افطار نمايم - خداوند متعال او را اطعام كند ! اصحاب هم از هر جهت ، دست خالى بودند و حضرت پاسخى از آنها نشنيد . حضرت بسوى بزى كه حاضر داشتند توجه كرد و فرمود : به آن بز نزديك شويد . وقتى چنين كردند ، ديدند شير در پستان آن حيوان جمع شده است ! به همان اندازه كه هر شب رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله از ظرف شير خود استفاده مىكرد ، براى آن حضرت از آن حيوان ، شير دوشيدند و تقديم حضور مبارك نمودند .

109