معلوم مىشود كه عمل را همين مقدار دانسته ، و تكبير و ساير لوازم را نيز از آداب و مستحب در مستحب شمرده كه قوام عمل به آنها نيست .
چنانچه غالب علماى محققين كه اهل انتقاد و نظرند اين گونه خصوصيات را در اشباه و نظاير اين عمل از مستحبات حمل بر ادب مىكنند ، و شرط كمال مىدانند .
و از اين جهت ما در اول تقرير اين وجه به تبعيت محققين تقويت عدم اعتبار اين شرايط را كرديم ، و ترك ذكر صلاة در كلام علامه به جهت آن است كه در كليه زيارات دو ركعت نماز مستحب است ، و در اين زيارت خصوصيتى نيست ، و مثل اين دو است عبارت محكيه از ( مزار ) شيخ معظم جليل المنزلة " محمد بن المشهدي " رحمه الله كه در نقل اين زيارت اقتصار بر متن زيارت كرده مطابق نسخه ( مصباح ) و تكبير و نماز و ساير لوازم را اسقاط كرده ، و " شهيد " رضى الله عنه در محكي ( مزار ) خود فرموده از زيارات مخصوصه زيارت عاشوراست قبل از زوال شمس از دور يا نزديك ، پس اگر به خواهى كه زيارت كنى حسين عليه السلام را در اين روز ايماء كن به جانب او به سلام ، و جهد و مبالغه كن در لعن بر كشندگان او و آنكه با او محاربت كرده ، پس بگو وقت ايماء : " السلام عليك يا أبا عبد الله " و روايت را تا آخر دعاى سجده ايراد فرموده پس از اتفاق افهام اين طايفه از اكابر فقهاى شيعه رضى الله عنهم كه ملابست فهم معانى دقيقه ، و ممارست حل الفاظ عويصه كتاب و سنت كرده اند بر آنچه ما استظهار كرديم ، و قرائنى متعدده بر او ذكر نموديم تواند بود كه منصف غير مغشوش الذهن جزم به اين معنى نمايد ، و از اساطين فقهاى عصر كه اين بى بضاعت بر مذاهب ايشان مطلع شده والد فحل محقق ما - جزاه الله عن العلم وأهله خير الجزاء ووفاه من خزائن رحمته أوفر الانصبا - بر آنچه ما أولا ذكر

86