< فهرس الموضوعات > بعض احكام و خاصيت‌هاى تربت سيد الشهداء :
1 - كام مولود را بتربت امام حسين برداشتن براى ايمنى < / فهرس الموضوعات > < فهرس الموضوعات > 2 - همراه داشتن تربت امام حسين عليه السلام براى دفع ترس < / فهرس الموضوعات > ايشان به جهت استشفا نه طين آنها ، و اين كلام خالى از خللى نيست ، چه اگر چند جواز اكل تراب وحجر به جهت اختصاص ادله از نصوص ومعاقد اجماعات و ظواهر فتاوى بعنوان طين كه عبارت است از گل كه خاك با آب ممزوج باشد چه خشك و چه تر به دليل صحت تقسيم ، و موافقت استعمال خالى از قوت نيست ، و از اين جهت فتوى خود شيخ اجل قدس سره در ( جواهر ) به موافقت محقق اردبيلى و فتوى فاضل نراقى جواز اكل آنها است هر چند تعدى از طين به تراب بدعوى اتحاد مناط بلكه عدم التفات به خصوصيت در استعمال قولى است وجيه ، ولي با فرض عدم تعدى اقتصارا على النصوص ، و عملا بالاصول كما هو الاقوى وجهى از براى حمل لفظ طين در خبر ابو حمزه بر تراب نيست با اباء سياق او از اين تأويل والله اعلم ، و از خواص اين تربت مقدسه كه به حكم تتبع در اخبار و فتاوى فقهاء استفاده شده چند امر است :
أ - استحباب تحنيك مولود يعنى برداشتن كام او به تربت است چنانچه شيخ در ( تهذيب ) از حسين بن ابى العلا روايت فرموده كه گفته شنيدم از حضرت صادق كه مىفرمود : حنكوا اولادكم بتربة الحسين فانها امان [1] .
ب - استحباب حمل و همراه داشتن او به جهت دفع خوف ، چنانچه شيخ در ( تهذيب ) وابن قولويه در ( كامل الزيارة ) از حسن بن على بن المغيرة روايت كرده اند كه او از بعض اصحاب ما روايت كرده ، و در ( امالى ) ابن الشيخ قدس سرهما بطريق ديگر تعيين شده كه حارث بن المغيرة است - و سند به جهت تكرر و غير او در غايت اعتبار است ، بلكه حكم به صحت به ملاحظه احتمال اخذ از كتاب وتواتر او با وجود طرق صحيح ديگر خالى از قوت نيست ، بالجمله حارث

[1] كامل الزيارات 282 باب 93 ، مصباح طوسى 512 بحار الانوار 101 / 139 التهذيب 6 / 74 باب 22 .

397