ليعذب ببكاء الحى عليه " [1] وارد است ، و سيد اجل مرتضى سلام الله عليه در تأويل خبر سيم از مجلسى بيست و سيم از ( امالى ) خود مشروحا متعرض شده هر كه خواهد از اهل فضل به آنجا رجوع فرمايد [2] . مسألة مراد از اهل بيت گاهى خصوص آل عبا است چنانچه در آيه تطهير موافق نقل فريقين چنين است ، و ظاهر عبارت شيخ اجل امين الاسلام قدس الله نفسه الزكية در ( مجمع البيان ) آنست كه بناى شيعه كليا بر بر اين مذهب است در كريمه تطهير ، و گاهى خصوص ائمه اثنى عشر است ، چنانچه در اخبار تمسك و وجوب متابعت است ، چه تمسك و متابعت بقول غير معصوم جايز نيست مطلقا ، و معصومى غير از اين چهارده نفر بالاجماع نيست ، و گاهى مطلق قرابت رسول است ، " وهم من تحرم عليه الصدقة " چنانچه در اخبار مودت في الجمله ، واعانت و تعظيم و تكريم وارد شده ، و در فقره زيارت هر سه معنى جايز است ، و اولى اول وثانى است ، و خطاب اگر چه به سيد الشهداء عليه السلام است ولى منافاتى با اين ندارد ورود خطاب به صيغه جمع ، چه متعارف است در خطاب به شخصى كه از قبيلهاى است كه سايرين از آن جماعت را استحضار كنند در ذهن و در مخاطبه تشريك نمايند ، گاه براى تشريف ، و گاه به غرض ديگر ، و از اين جهت در زيارت جامعه با اينكه مخاطب واقعى يك نفر است ، چنانچه فقره يا ولي الله شاهد است به همه ائمه عليهم السلام خطاب كرده ، و امام مخاطب را با او ضميمه ساخته به جهت اعلان به شرافت فضل وجلالت او .
[1] كنز العمال ج 15 / رقم 42427 . [2] امالى سيد مرتضى مجلسى بيست و پنجم ج 1 / 340 .