آيه أولى : " فمن حاجك فيه من بعد ما جاءك من العلم فقل تعالوا ندع أبناءنا وأبناءكم ونساءنا ونساءكم وأنفسنا وأنفسكم ثم نبتهل فنجعل لعنة الله على الكاذبين " ( 61 سوره 3 ) . خلاصه مضمون آيه كريمه چنان است كه اگر كسى با تو اى پيغمبر راه مجادله پيش گيرد ، و در أمر مخلوق بودن عيسى بى پدر - چنان كه آدم [1] - از در خصومت در آيد بگو با او بيائيد تا بخوانيم پسران ما و پسران شما را ، و زنان ما و زنان شما را ، و خودهاى ما و خودهاى شما را ، از آن پس بدرگاه احديت ضراعت وابتهال كنيم ، پس لعنت و دورى از رحمت الهيه را نصيب دروغگويان سازيم ، و اين آيه مباركه دلالت بر آن دارد كه حسنين عليهما السلام پسران پيغمبر صلى الله عليه وآله بودند . ابن الخطيب رازى كه امام اهل سنت و فخر دين آن جماعت است در تفسير ( مفاتيح الغيب ) نقل كرده كه چون وفد نجران بر ضلالت و تعصب بر طريقه نصارى مجد شدند پيغمبر اظهار مباهله فرمود ايشان مهلت خواستند ، بعد از آن از عاقب كه رئيس ايشان بود استشاره نمودند او بموادعت و مسالمت امر كرد ، و پيغمبر صلى الله عليه وآله بيرون آمد و كسائى از موى سياه در برداشت و حسين را در زير كش بغل گرفته بود ، و دست حسن در دست داشت ، و فاطمه از عقب وى مى آمد ، وعلى از عقب فاطمه راه مىرفت ، و مىفرمود هر وقت من دعا كنم شما آمين گوئيد اسقف نجران چون اين حال بديد گفت با قوم خود : كه من روهائى مى بينم كه اگر از خدا مسئلت نمايند كه كوهى را از جا بركند هر آينه خواهد كند ، هان