اين تمحل نمى كند چه فرموده : اگر بتوانى زيارت او را هر روز از عمرت به اين زيارت بكن چنانچه سابقا اشاره رمزى به اين فرق شد .
و اما در ذيل خبر صفوان فرموده هرگاه تو را حاجتى رسد بخوان اين زيارت را به هر جا كه باشى ، و دعا كن به اين دعا و سؤال كن از خداى حاجت خود را كه برآورده شود .
و اين هر دو فقره نصند در عموم ، بلكه ثانى اقوى است ، چه در اول لفظ " يوم " دارد كه به ظاهر مخصوص به روز است ، و اثبات اراده مطلق وقت محتاج به تجشم كلفت استدلال و استشهاد است ، و اين اگر چه به حمد الله سهل است ، ولى در خبر صفوان است " اذا حدث لك حاجة " .
و اين اطلاق شرط يا شرطيت بنابر اختلاف مقرر در اصول شامل جميع اوقات است ، و از اينجا اشكالى متولد مىشود كه در فقره زيارت شريفه در دو جا ذكر شده كه " هذا يوم " [1] و ظاهر او اشاره به يوم حاضر است ، و اين در غير روز عاشوراء صحيح نيست ، و از اين جهت در ( زاد المعاد ) و ( تحفة الزائر ) مروج مجلسي مذكور است كه از اين ترخيص استفاده مىشود كه جايز است كه اين لفظ را تبديل كند و بجاى او " يوم قتل الحسين " بگويند .
اين مطلب از چند وجه محل نظر است :
اول : اينكه بسيار بعيد مىنمايد كه اين لفظ بايد بدل شود ، و در اين اخبار مكرره كه در فضل او روايت شده ابدا اشعارى وايمائى به اين تغيير نشده باشد و احتمال اينكه نفس ترخيص كافى است در جواز تبديل محل منع است ، چنانچه ظاهر مىشود ، وارباب نظر البته مىدانند كه اين از قبيل " اسماعيل يشهد أن لا إله الا الله " نيست ، چه در آنجا بر خصوصيت آن عمل و فضل او دليلى

[1] اللهم ان هذا يوم تبركت به بنو امية . . . وهذا يوم فرحت به آل زياد .

112