به احاديث وصل مىكند . ( ن ) : ابن المدينى گفت : از او حديث نمىكنم . يحيى حمانى گفت : روايت كردن از وى را حلال نمىدانم . ابن معين گفت : از مرجئه و پيرو سلطان است . مانند اين گفته در ( يب ) از ساجى آمده است . در هر دو كتاب آمده : ابراهيم از ابن معين نقل مىكند كه گفت : ثقه است ، با جعفر بن يحيى بود و از نظر مالى در گشايش .
مردى به وى گفت كه او را متهم به زنديق بودن مىكنند ، گفت : دروغ است . دو پسر ابى شيبه را ديدم كه نزد او آمدند ، او آنان را طرد كرد ، آنان نيز رفتند و به او ناسزا گفتند .
من مىگويم : بعيد است كه وثاقت با پيروى از سلطان ستمگر جمع شود . كما اينكه مشكل است فردى كه براى خشنودى و ناخشنودى دربارهء مردم سخن مىگويد ، حجت در جرح و تعديل باشد .
به همين ميزان در ذكر اسامى بسنده مىكنيم و بعضى از افرادى را هم كه به كنيه مشهور شده‌اند ، به آن اضافه مىكنيم .
د ت ق - ابو بكر بن عبد الله بن ابى مريم غسانى شامى حمصى : گاهى اوقات هم به جدش منسوب مىشود . احمد گفت : ناچيز است . ( يب ) : دار قطنى گفت : متروك است . ابن حبان گفت : مستحق ترك است .
خ 4 - ابو بكر بن عياش كوفى حناط مقرى : هر گاه نام وى نزد يحيى بن سعد برده مىشد ، ناراحت مىشد . ابو نعيم گفت : در ميان شيوخ ما كسى بيشتر از وى اشتباه نداشت . ( ن ) :
ابن معين گفت : بسيار زياد اشتباه مىكند . در ( يب ) هم مانند آن به نقل از احمد آمده است .
ع - ابو بكر بن ابى موسى اشعرى : ( يب ) : ( ه ) گفت : پيرو مذهب مردم شام بود . ابو العاديه ، قاتل عمار ، نزد او آمد ، او را كنار خود نشاند و گفت : آفرين بر برادرم . احمد گفت : از پدرش روايت نشنيد . من مىگويم : منظورش اين است كه در رواياتى كه از پدرش نقل كرده ، يا تدليس كرد ، يا دروغ گفته است .
ق - ابو بكر هذلى : ( يب ) : ابن معين يك بار گفت : ثقه نيست و بار ديگر گفت : ناچيز است . عثدر گفت : دروغ مىگويد . ( س ) گفت : ثقه نيست و حديثش نوشته نمىشود .
( س ) و على بن جنيد گفتند : متروك است . ابن المدينى گفت : ناچيز است . يك بار هم گفت : بسيار ضعيف است و بار ديگر گفت : ضعيف است ضعيف است . دار قطنى گفت :

79