آبرو ، خائف از ضرر در زندگى ، و همچنين در برف ، باران ، سرما ، باد و گل آلود بودن . البته آنان شرايطى را نيز ذكر مى كنند .
5 - جماعتى از اصحاب حديث و برخى از اصحاب شافعى و غيره :
اينان معتقدند كه جمع در حضر براى انجام حاجتى مطلقا جايز است ، مادام كه به عنوان عادت اتخاذ نشود .
6 - قول ابن شبرمه : او جمع بين صلاتين را به هر جهت ولو بدون حاجت جايز مى داند ، مادام كه عادت نشود .
7 - " ابن منذر " و نيز " ابن سيرين " - بنا به نقل " قفال " - : اين دو ، جمع در حضر را به طور مطلق و بدون هيچ قيدى جايز مى دانند . ( 1 ) چنان كه ثابت شد ، قول حق كه روايات صحيح آن را تأييد مى كند و مطابق اطلاق قرآن كريم است ، همين قول مى باشد و اماميه نيز به تبع اهل بيت ( عليهم السلام ) از همين مذهب پيروى مى كنند .
تحرير اين رساله در هشتم صفر الخير 1415 مطابق با 27 / 4 / 1373 هجرى شمسى به پايان رسيده است .
والحمدلله رب العالمين

1 . براى مدارك اين اقوال ، ر . ك : الفقه على المذاهب الاربعة ، المغنى ، الشرح الكبير ، المجموع ، حلية الاولياء ، و غير اينها .

277