ايران - است و اصلا عرب نمىباشد [1] .
ترديد از اينها شگفت زده شدم ، چرا بدون اينكه اينان را بشناسم كينه شان را به دل دارم ، من به قدرى مجذوب عبادتها ، اخلاق و احترام آنها نسبت به علمايشان شدم كه آرزو مىكنم اى كاش مانند آنها بودم .
هرگاه نام پيامبر را مىآورم با تمام وجود فرياد مىزنند " اللهم صل على محمد و آل محمد " ، با خود مىگويم : شايد ظاهر باشد ، اما وقتى كتابهايشان را ورق زدم آنقدر احترام نسبت به پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) ديدم كه در كتابهاى خودمان نديدم ، چرا كه آنها معتقد به عصمت آن حضرت حتى قبل از بعثت هستند اما ما خير ، بلكه اشتباهات فراوانى را براى او ثابت مىكنيم .

[1] اساتيدمان ما را از خواندن تاريخ منع مىكردند و آن را سياه مىدانستند ، روزى استاد علم " بلاغت " خطبه " شقشقيه " امام على - عليه السلام - را خواند و تأكيد كرد كه غير او كيست كه چنين با فصاحت سخن بگويد ؟ گفتم : در اينجا كه حضرت على " ابوبكر " و " عمر " را متهم به غصب خلافت مىكند . استاد عصبانى شده نهيبى زد و تهديد به اخراجم كرد وگفت : ما درس " بلاغت " مىدهيم نه " تاريخ " ما را با " تاريخ " چه كار كه صفحاتش از فتنه ها و جنگهاى خونين بين مسلمانان سياه است ؟ من آن روز قانع نشدم و كينه آن معلم را به دل گرفتم . ( آنگاه هدايت شدم ص 56 تا 58 ) .

21