زشت ترى را بازى كردند و تئاتر اشغال " كويت " و جنگ " خليج " را به راه انداختند ، نه به خاطر نابودى " صدام " ، بلكه به خاطر نابودى " ملت شيعه عراق " و همينطور هم شد ، چرا كه " كويت " به بهتر از حال سابق خود بازگشت ، رژيم " صدام " هم از گذشته قدرتمندتر شد ولى " ملت مظلوم عراق " به كلى از زندگى ساقط گشتند تا جائى كه حاضرند اساس زندگى و لباس خود را بفروشند تا قرص نانى به دست آورند .
اينجا بود كه وهابيت بر شيعيان چيره شد به ويژه پس از جاى دادن شيعيان در اردوگاهها و چادرهاى سعودى با كمال ذلت و خوارى [1] .
- * ( ولن ترضى عنك اليهود ولا النصارى حتى تتبع ملتهم ) * [2] .
يعنى : " هرگز يهود و نصارى از تو راضى نمىشوند مگر آنكه پيرو روش آنان شوى " .
و امروزه يهود و نصارى - يعنى غرب - از وهابيت راضى هستند چرا كه از دستورهاى آنها پيروى كرده اند .

[1] در سفر حج سال 1375 در محل " بعثه مقام معظم رهبرى " با عده اى از جوانان شيعه عراقى ملاقات كردم كه اظهار مىداشتند : ما پس از شكست قيام ملت " عراق " در جنگ " خليج " در اردوگاهى در " عربستان " زندگى مىكنيم كه حق خروج از آنجا را نداريم مگر ايام حج ، الآن به اينجا آمده ايم و فقط كتاب و نشريات شيعى طلب مىكنيم .
[2] سوره بقره ، آيه 120 .

188