و صالحان دارد ، مثلا خطاب به پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) مىفرمايد :
- * ( وإن حكمت فاحكم بينهم بالقسط ) * [1] .
يعنى : " اگر حكم كردى ، پس ميانشان با عدالت حكم نما " .
بنابراين انبيا و جانشينان آنها حاكميت اجرائى دارند .
وهابيون نيز شعارشان اين است كه :
- * ( قل إنما أدعوا ربى ولا أشرك به أحدا ) * [2] .
يعنى : " بگو كه من تنها پروردگارم را مىخوانم و كسى را شريك او قرار نمىدهم " .
بنابراين توسل جستن به خداوند متعال توسط پيامبر و ائمه ( عليهم السلام ) را تحريم مىكنند و آن را شرك مىدانند ، غافل از اينكه توسل كننده به آنها اعتقادش اين نيست كه آن حضرات نفع يا ضرر مىرسانند ، همچنان كه مشركين چنين اعتقادى درباره خدايان خويش داشتند ، بلكه معتقدند همه چيز در دست خداست ، او يكى است و شريكى ندارد ، ما از اولياى او - كه آبرومندان درگاهش هستند - تقاضا مىكنيم كه براى ما نزد خدا دعا كنند و از او چيز بخواهند ، پس چقدر فاصله است ميان شرك وتوسل ؟ و چقدر وحدت است ميان خوارج و وهابيت ؟
خوارج گفتند : " داورى جز براى خدا نيست " .

[1] سوره مائده ، آيه 42 .
[2] سوره جن ، آيه 20 .

184