نمىتوانستند نزد او بيايند [1] .
8 - در جائى مىگويد : من از پيامبر خدا دو ظرف نگاه داشته ام ، يكى را پخش كردم ، اما اگر ديگرى را پخش مىنمودم اين حلقوم را مىبريدند [2] .
" ابو هريرة " با اين سخن خود پرده از راز علت منع " ابوبكر " و " عمر " از نقل حديث برمىدارد ، آيا آن ظرف مناقب على و اهل بيت ( عليهم السلام ) نبود ؟ !
9 - همين " ابو هريرة " مىگويد :
- " اگر دو آيه در كتاب خدا نبود من هيچ حديثى را روايت نمىكردم ، آنگاه اين آيه را تلاوت نمود :
- * ( إن الذين يكتمون ما أنزلنا من البينات والهدى من بعد ما بيناه للناس في الكتاب أولئك يلعنهم الله ويلعنهم اللاعنون ) * [3] .
يعنى : " همانا آنان كه بينات هدايتى را كه ما نازل كرديم پس از بيانش در كتاب ، براى مردم كتمان مىكنند ، خداوند و تمامى لعنت كنندگان آنها را لعنت مىنمايند " .

[1] " ابن ابى الحديد " مىگويد : " ابو هريره " در حالى كه فرماندار " مدينه " بود در كوچه و خيابان همراه بچه ها غذا مىخورد و با آنها بازى مىكرد . . . در بازار راه مىرفت همين كه به فردى مىرسيد كه در جلو او راه مىرود با پايش بر زمين مىزد و مىگفت : راه را باز كنيد ، راه را باز كنيد ، امير آمده است . ( همان مدرك ص 69 ) .
[2] صحيح " بخارى " ، كتاب الايمان ، باب حفظ العلم ، ح 3 ، ج 1 ، ص 41 .
[3] سوره بقره ، آيه 159 و آيه بعدش كه مىفرمايد : * ( إلا الذين تابوا . . . ) * .

139