كه امت محمد را با وجود قلة عمل چرا كفه حسنات ايشان راجح آمد پيغمبران ايشان گويند به جهت آنكه ابتداى كلام ايشان سه نام بوده از نامهاى الهى كه اگر همان سه نام در كفه نهند و ساير حسنات و سيئات بنى آدم را در كفه ديگر آنسه نام راجح آيد و آنسه نام * ( بِسْمِ اللَّه الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ ) * است و از ابو ذر غفارى روايتست كه حقتعالى در روز قيامت امر نمايد كه گناهان بندهء مؤمن را از نامهء اعمال او جدا سازند و بعد از آن حساب فرمايد و سيئات او را بحسنات مبدل گرداند و او را به بهشت برد و نيز در خبر است كه چون بنده مؤمن قدم در صراط نهد آتش دوزخ در زير قدم او بمثابه يخ فسرده شود و گويد ( جاوز يا مومن فان نورك اطفا لهبى ) يعنى اى مؤمن زود بگذر كه نور تو شعلهء مرا فرو نشاند و ابو سعيد خدرى از پيغمبر صلَّى اللَّه عليه و آله روايت كرده كه مؤمنان گناه كار را از روى تهديد نه بر وجه تعذيب بدوزخ برند و آتش را بر ايشان سرد سازند تا وقت بيرون آمدن ايشان آن گاه خطاب آيد بفرشتگان كه ايشان را بفضل و كرم و مرحمت من ببهشت درآريد كه بحر رحمت من بىپايان است و فضل و احسان من بغايت افزون و از قياس و وهم بيرون و مخفى نيست كه در تعليم بسمله و قرائت آن ثوابى بسيار و فايده بيشمار است از آن جمله ابن عباس روايت مىكند كه حضرت رسالت صلَّى اللَّه عليه و آله فرموده كه هر گاه معلمى بكودكى امر كند كه بگويد * ( بِسْمِ اللَّه الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ ) * خداى تعالى برات آزادى از دوزخ براى آن كودك و پدر و مادر و معلم او بنويسد آورده‌اند كه رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله روزى بگورستان بقيع گذر كرد نزديك قبرى رسيد اصحاب را فرمود كه بتعجيل بگذريد ايشان بتعجيل از آنجا بگذشتند و در وقت مراجعت چون بدانجا رسيدند خواستند كه بتعجيل بگذرند حضرت فرمود كه تعجيل مكنيد گفتند يا رسول اللَّه نه در وقت رفتن بتعجيل امر فرمودى گفت بلى شخصى را عذاب ميكردند من طاقت ناله و فرياد او نداشتم اكنون خداى تعالى بر وى رحمت فرموده گفتند يا رسول سبب عقوبت و رحمت او چه بود فرمود كه مردى فاسق بسبب فسق تا اين ساعت اينجا معذب بود كودكى از وى مانده بود در اين زمان وى را بمكتب دادند معلم وى را تعليم * ( بِسْمِ اللَّه الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ ) * نمود و كودك آن را بر زبان راند خطاب عزت در رسيد به آن فرشتگان كه مأمور بودند به تعذيب او كه دست از اين كس بداريد و او را عذاب نكنيد روا نباشد كه پدر را عذاب كنيم و پسرش در ياد ما باشد و از ابن مسعود مرويست كه پيغمبر صلَّى اللَّه عليه و آله فرمود كه هر كه خواهد كه حقتعالى او را از زبانيه دوزخ كه نوزده‌اند نجات دهد بايد كه بقرائت * ( بِسْمِ اللَّه الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ ) * اشتغال نمايد زيرا كه آن نوزده حرفست تا حق تعالى هر حرف از آن را سپرى و حاجبى گرداند از جهت دفع هر يك از ايشان چه آن نوزده زبانه نشانه غضب الهىاند و اين نوزده حرف علامت رحمت نامتناهى بموجب ( سبقت رحمتى غضبى ) رحمت الهى بر غضب او غالب است و نيز از او منقولست كه پيغمبر