و مؤلف بود على ما هو عليه الهدى در تصنيفات خود آورده استدلال بر اينمدعا آنست كه در زمان آن حضرت قرآن را بدرس ميخواندند و حفظ جميع آن ميكردند و معين و مقرر شده بود كه جمعى از اصحاب در حفظ آن ميكوشيدند و آن را هميشه بر پيغمبر عرض ميكردند و پيوسته بر او ميخواندند و جماعتى از صحابه مثل عبد اللَّه بن مسعود و ابى بن كعب و غير ايشان چندين نوبت ختم قرآن كرده بودند بر آن حضرت و اين همه دلالت مىكند بر اينكه قرآن مجموع و مؤلف و مرتب بود نه مشور و مثبوت و كسى كه خلاف اين كرده از اماميه و حشويه قول او غير معتد به است چه مستند خلاف ايشان اخبار ضعيفه است كه اصحاب حديث نقل كرده‌اند و امرى كه معلوم مقطوع الصحة است به آن را جمع داشتن خلاف عقل و نقل است فصل نهم در بيان اعجاز قرآن و خرق عادات و استدلال به آن بر صدق دعوى خاتم پيغمبران بدانكه علما و ابعد از اتفاق ايشان بر اعجاز قران و تحدى حضرت رسالة ( ص ) به آن اختلافست در آنكه اعجاز به آن بجهة فصاحت مفرطه است يا نظم مخصوص و اسلوب بديع آن يا صرف حقتعالى همهء عرب را از معارضهء آن و صلب علمى از ايشان كه به آن تمكن داشته باشند از مماثله آن در نظم و فصاحت و موضع اين مبحث كتب مدونه علماى عربيه است و در تنقيح اين مشايخ متكلمين تدوين كتب كرده‌اند خصوصا علم الهدى كه در كتاب موضح ايضاح اين معنى فرموده و كشف اصداف استار از وجه لالى اعجاز قرآن نموده بر وجهى كه بادنى تأملى پى به آن ميتوان بر دو باندك توجهى علم به آن حاصل ميتوان كرد فصل دهم در ذكر احاديث و اخبارى كه دلالت مىكند برتر غيب قراءة قرآن و دانستن معانى فرقان و چون ذكر همه احاديث و اخبار وارده در اين باب و بيان ترجمه هر يك از آن سر رشته كلام را بسر حد اطناب ميكشد از اينجهة در اين فصل اكتفاء بمضامين آن نموده مىشود و از الفاظ احاديث كه فارسى زبانان را از آن حظى نيست فرو گذاشت ميرود و اللَّه الهادى و عليه اعتمادى از طريق موافق و مخالف مروى است كه حضرت رسالت ( ص ) در حين وصيت فرمود كه من در ميان شما دو امر عظيم ميگذارم يكى كتاب خدا و ديگرى اهل البيت من هر گاه كه متمسك به اين هر دو شويد و دست اعتصام در حبل متين آن دو زنيد هرگز گمراه نشويد و اين هر دو امر از هم جدا نشوند تا آنكه در كنار حوض كوثر به من رسند و در احاديث قدسيه وارد شده كه هر كه مشغول شود بتلاوة قرآن و بواسطهء مشغولى او به آن اشتغال نتواند نمودن بدعا كردن و رفع حاجت نمودن بدرگاه من من بهترين مزد شاكران به او عطا فرمايم و نام او را در زمرهء صابران و حامدان ثبت كنم و عبد اللَّه مسعود از حضرت رسالت نقل كرده كه قرآن خوان احسان خداست كه به آن صلاى عام داده و جميع بندگان را بدان دعوت فرموده پس از مائدهء انعام آن محظوظ شويد و هر چند توانيد فايده آن را اخذ كنيد چه آن حبلى است متين كه هر كه چنگ در آن زند و تمسك به آن جويد هرگز از رحمت شامله و عطوفت واسعهء او سبحانه