نقره به دست قرمطيان افتاده بود و چندان كالا و بوى خوش و ديگر چيزها كه بهاى آن بيشتر از اين بود ، و اينكه همه سپاه قرمطى هشتصد سوار بوده و باقيشان پياده بوده‌اند . همه كسانى كه از دست قرمطيان جان برده بودند ( 104 طعمهء بدويان شده بودند و هر چه را كه نهان كرده بودند و با آنها مانده بود به غارت رفته بود و بيشتر آن مردم از تشنگى و گرسنگى جان داده بودند .
وقتى آنچه به مردم رسيده بود و آنچه به مقتدر رسيده بود از خسارت مال و مرد ، به نزد وى به درستى پيوست اين ، به نزد وى و به نزد خاصه و عامه سخت بزرگ نمود و همه طبقات از آن به غايت غمين شدند . خليفه به ابن فرات دستور داد به مونس خادم بنويسد كه از رقه بيايد تا به مقابلهء قرمطى رود . نصر حاجب به دو نوشت كه شتاب كند و زودتر بيايد . مونس با خواص خويش از راه فرات روان شد و در رهسپردن شتاب آورد و در غره ماه ربيع الاول به بغداد رسيد .
سخن از دستگيرى ابن - فرات و پسرش و كشته شدنشان به روز سه شنبه نه روز رفته از ماه ربيع الاخر ، على بن محمد فراتى وزير را گرفتند ، محسن پسرش نهان شد ، سلطان در طلب وى سخت بكوشيد و تصميم داشت همه خانه هاى بغداد را به سبب وى تفتيش كند . دستور داد ندا دهند كه به نزد هر كس كه پيدا شود خونش هدر است و مالش گرفته مىشود و خانه اش ويران مىشود . با مردم در اين باب سخت گرفت چندان كه نظير آن شنيده نشده بود ، يكى بيامد و خبر وى را با نصر حاجب بگفت و او را به جاى محسن رهنمون شد ، شبانگاه كس فرستاد كه به دو هجوم برد و او را بگرفت . محسن همانند زنان شده بود و ريش خويش را سترده بود و روبند زده بود . وى را به همان حال كه بود و با همان پوشش بياوردند و وضع او را تغيير ندادند ، شبانگاه طبل زدند تا مردم بدانند كه محسن را گرفته‌اند . صبحگاهان مردم به خانه خليفه شدند تا او را ببينند . مردم فزونى

6905