[1] و هم در اين سال ( سال سيصدم ) حسين بن منصور حلاج زنده بر سمت شرقى آويخته شد ، به روز چهارشنبه و پنجشنبه . بر سمت غربى نيز ، به روز جمعه و شنبه ، دوازده روز مانده از ربيع الاخر .
و هم در اين سال ( سيصد و يكم ) در شوش حسين بن منصور حلاج را گرفتند و به دست عبد الرحمن نايب على بن احمد راسبى افتاد ، نامه ها و رقعه ها از او بدست آمد كه چيزهاى مرموز در آن بود ، سپس او را ببردند و وارد مدينة السلام كردند ، بر شترى ، غلامى از آن وى با وى بود ، بر شتر ديگر ، هر دو انگشتنما . بر او بانگ زدند كه اين يكى از دعوتگران قرمطيان است او را بشناسيد ، پس از آن به زندان شد ، سپس على بن عيسى وزير او را احضار كرد و با وى گفتگو كرد و معلوم شد كه قرآن نخوانده ، از فقه و حديث و اخبار و شعر و لغت چيزى نمىدانست ، على بن - عيسى به دو گفت : « طهارت و فرايض را به تو بياموزيم برايت از رساله هايى كه ندانى در آن چه مىگويى سودمندتر است . واى تو تا چند به مردم مىنويسى مباركباد نور شعشعانى ، ترا به تأديب نياز مبرم هست . » آنگاه دستور داد تا وى را زنده بر سمت شرقى در جايگاه نگهبانى بياويختند ، پس از آن در سمت غربى ، كه مردم او را بديدند .
آنگاه وى را به خانه سلطان بردند و آنجا بداشته كردند . با تظاهر به سنت كسانى از اهل خانهء خلافت را استمالت كرد كه به وى مايل شدند و از وى تبرك مىجستند و دعا گفتن مىخواستند كه اخبار وى بيايد انشاء الله .
سخن از كسانى كه در اين سال ( سيصد و نهم ) درگذشتند

[1] المنتظم : ابن جوزى .

6885