او عثمان بن عفّان ، زبير بن عوّام ، عبد الرحمن بن عوف ، سعد بن ابى وقّاص ، طلحة بن عبيد الله ، اسلام آوردند . البته در بارهء تقدم و تأخّر اسلام آوردن مسلمانان اقوال زيادى است كه مىتوان به تاريخ پيامبر اسلام تأليف مرحوم دكتر محمد ابراهيم آيتى با اضافاتى از اين جانب ، مراجعه كرد . [1] به طورى كه در تاريخ اسلام آمده است دشمنان اسلام مصمم شدند مردانى از قريش را براى كشتن رسول خدا مأموريت بدهند و خداوند پيامبر را از اين توطئه آگاه كرد و امر به هجرت نمود و پيامبر شبانه مكه را ترك كرد و على بن ابى طالب عليه السّلام در آن شب ( ليلة المبيت ) در بستر رسول خدا بيتوته كرد . رسول خدا در شب پنجشنبه اول ماه ربيع سال چهاردهم بعثت رهسپار غار « ثور » شد و ابو بكر در اين سفر همراه پيامبر بود .
آيهء شريفهء * ( ثانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُما فِي الْغارِ إِذْ يَقُولُ لِصاحِبِه لا تَحْزَنْ إِنَّ الله مَعَنا ) * [2] اشاره به همين واقعه است .
ابو بكر در سال ششم و هفتم دو مأموريت يافته است يكى سريّه غميم و ديگرى سريّه نجد . مدت خلافت ابو بكر دو سال بود . ( اسد الغابة ، 3 / 205 ، الاستيعاب ، 2 / 243 ، المعارف ، 98 ، طبقات ابن سعد ، 3 / 169 ) عمر بن خطَّاب ( 23 ه . ) ابو حفص ، عمر بن خطاب بن نفيل قرشى عدوىّ ، دومين خليفه بعد از پيامبر و نخستين خليفه اى بود كه لقب « امير المؤمنين » گرفت . مقارن ظهور اسلام مناصب كعبه به ده طايفه اختصاص داشت . منصب سفارت به دست عمر بن خطاب از طايفهء بنى عدىّ بود . عمر در آغاز بعثت از مخالفين مسلمانان بود ، سپس اسلام آورد و اين امر ، به دليل موقعيت خاص او موجب تقويت مسلمانان شد . عمر بر خلاف بقيهء مسلمانان مخفيانه به مدينه هجرت نكرد . او خود را به سلاح مجهز ساخت و پيش از حركت به مدينه در كعبه حضور يافت و در ملأ عام به طواف پرداخت . او در جنگ بدر ، أحد ، خندق ، بيعت رضوان ، خيبر و فتح و حنين و جز اينها حضور داشت و در برابر كافران با شدت تمام مىايستاد . به طورى كه در كتابهاى تاريخى منعكس شده است عمر در دوران خلافت خود در نهايت سادگى مىزيست . در زمان خلافت او فتوحات بسيارى صورت گرفت ، مانند فتح عراق ، شام ، مصر ، الجزيره ، بلاد فارس و خوزستان .
بالاخره ، عمر بعد از ده سال خلافت به دست ابو لؤلؤ ضربت خورد و بعد از سه روز از

[1] . ص 93 .
[2] توبه ، 40 .

56