امتيازات دورهء ششم مهمترين امتيازات اين دوره عبارت است از :
امتياز اول .
روح اجتهاد كه از كالبد جامعهء دانشمندان شيعه رخت بربسته بود بار ديگر بازگشته و به تدريج تكامل يافت .
امتياز دوم .
علم اصول ، در اين دوره - مخصوصا در اواخر آن - بيشتر جنبهء شرح و تعليق و تلخيص كتب گذشتگان را پيدا كرد و از صورت تصنيف مستقل خارج شد و اين ، به شيعه اختصاص نداشت ، بلكه اصول اهل سنت هم همين حالت را داشت .
امتياز سوم .
در اين دوره برخى از دانشمندان شيعه به پيروى از برخى دانشمندان اهل سنت پاره اى از مسائل منطقى را نيز در كتب اصولى خود داخل كردند و همين امر سبب شد كه علم اصول ، علاوه بر علم كلام ، تحت تأثير مسائل منطقى نيز قرار گيرد .
دورهء هفتم : دورهء ضعف 2 - 4 دورهء هفتم ، دورهء ضعف و فتور علم اصول بود . اين دوره در اثر نهضت اخباريان به وجود آمد و از مهمترين پيش آهنگان اين نهضت مولى محمد امين استرآبادى ( 1036 ه ) مؤلف كتاب الفوائد المدنية بود كه در بخش سوم كتاب در بارهء او سخن گفته شده است .
او از دشمنان سرسخت مجتهدان بود و همه را از قديمين تا شهيدين و ديگر دانشمندان به سختى مورد انتقاد قرار مىداد و آنها را از پيروان مكتب اهل سنت مىدانست و كتاب الفوائد المدنيهء خود را در ربيع الاول 1031 در مكهء معظمه به پايان رسانده بود در رد بر مجتهدان نگاشت .
اخباريان مىگفتند :
1 . مؤسس علم اصول اهل سنتند ، اگر در استنباط احكام قواعد اصولى به كار رود لازم مىآيد فروع مذهب تحت تأثير افكار آنان قرار گيرد .
2 . اگر فقه به به كار بستن قواعد اصولى نياز داشته باشد لازم مىآيد اصحاب أئمه ، فقيه نبوده باشند ، چه مسائل اين علم در شيعه پس از غيبت كبرى به وجود آمده است .
3 . اين علم سبب مىشود كه نصوص مذهب ، اهميت خود را از دست بدهد .
فساد اين سخنان آشكار و نياز وافرى به اطالهء كلام ندارد . چه :
أولا ، دانسته شد كه مؤسس اين علم ، اهل سنت نيستند .

334