فقهاى دورهء دوم 3 - 2 - 3 در اين دوره ، همان گونه كه از نام دوره به دست مىآيد ، به دليل نزديكى به عصر ائمه عليهم السّلام هنوز بازار حديث رونق داشت و مسائل فقهى به صورت نقل حديث مطرح مىشد و شخصيتهاى فقهى نيز با عنوان محدّث معروف شده‌اند . مانند على بن ابراهيم قمّى صاحب تفسير معروف استاد ثقة الاسلام كلينى ، صاحب چندين اثر در فقه و غيره از جمله : كتابهاى قرب الإسناد ، الشرائع و كتاب الحيض . [1] تاريخ وفات او معلوم نيست ، ولى از استنباط صاحب تنقيح المقال به دست مىآيد كه در سال 307 زنده بوده است . [2] محمّد بن يعقوب بن اسحاق كلينى رازى ( 329 ه ) ، معاصر على بن الحسين بن بابويه پدر صدوق . مهمترين اثر او كتاب شريف كافى است .
استادان كلينى كلينى مشايخ روايى بسيارى داشت ، از جمله :
ابو على ، أحمد بن ادريس بن أحمد أشعرى قمى ( 306 ه ) .
أحمد بن عبد الله بن أميّة .
ابو العباس ، احمد بن محمد بن سعيد همدانى ، معروف به ابن عقده ( 333 ه ) .
ابو عبد الله ، احمد بن عاصم عاصمى كوفى .
ابو جعفر ، احمد بن محمد بن عيسى اشعرى قمى .
احمد بن مهران .
اسحاق بن يعقوب .
الحسن بن خفيف .
الحسن بن الفضل بن يزيد يمانى .
الحسين بن الحسن حسينى أسود .
الحسين بن الحسن هاشمى حسنى علوى .
الحسين بن على علوى .
ابو عبد الله الحسين بن محمّد بن عمران بن أبى بكر اشعرى قمىّ ، معروف به ابن عامر .

[1] . مقدمه شرح لمعهء 10 جلدى ، 46 به نقل از رجال نجاشى ، 197 .
[2] . تنقيح المقال ، 2 / 260 .

131