خاصان خويش سرازير شد تا به روذ الروذ رسيد و پيش رفت تا به جايى رسيد مشرف بر محل مرتفعى كه بابك به سال پيش روى آن با وى نبرد كرده بود مشرف بود و چون بر آن نگريست دسته اى از سواران خرمى را آنجا بديد اما با وى نبرد نكردند وى نيز با آنها نبرد نكرد . يكى از كافران گفت : « چرا مىآييد و مىايستيد مگر شرم نداريد ؟ » افشين دستور داد كه سوى آنها نروند و كس نزديك آنها نشود و همچنان تا نزديك نيمروز مقابل آنها ببود ، آنگاه به اردوگاه خويش بازگشت و دو روز آنجا ببود ، آنگاه بار ديگر سرازير شد و پيشتر از آن رفت كه بار اول رفته بود . آنگاه به ابو سعيد دستور داد كه برود و به همان مدت كه بار اول مقابل آنها توقف كرده بود توقف كند ، كلغريان را كه فعلگان بودند با خويشتن برداشت ، مشكهاى آب و كيك [1] به همراه خويش برداشتند و چون به روذ الروذ رسيدند ابو سعيد را فرستاد و دستور داد باز همانند روز اول مقابل آنها توقف كند . فعلگان را گفت كه سنگ حمل كنند و راههايى را كه به طرف آن سه كوه مىرفت استوار كنند ، تا آنجا كه همانند قلعه ها شد . آنگاه دستور داد تا بر هر يك از راهها ، پشت آن سنگها تا محل بالا رفتن ، خندقى بكنند و براى رفتن سوى آن كوهها بجز يك راه نگذاشت . آنگاه ابو سعيد را دستور داد كه باز گردد و او باز گشت ، افشين نيز سوى اردوگاه خويش بازگشت .
راوى گويد : وقتى روز دوم ماه رسيد و قصر استوار شد به هر يك از پيادگان كيكى داد با مقدارى سويق ، و سواران را توشه و جو داد و كسانى را به اردوگاه خويش گماشت كه آن را حفظ كنند . آنگاه سرازير شدند . پيادگان را گفت بر سر قلعه ها بالا روند و آب و هر چه مورد نيازشان هست ، همراه ببرند كه چنين كردند .
وى به يك سوار دو زد و ابو سعيد را فرستاد كه در مقابل قوم توقف كند به همان صورت كه توقف مىكرده بود . كسان را گفت با سلاح بمانند . سواران را نيز گفت كه زين اسبان را برنگيرند . آنگاه جاى خندق را خط كشيد و فعلگان را گفت در آن كار كنند و كس گماشت كه به شتابشان وادارد . وى و سواران پياده شدند وزير

[1] كلمهء متن كمك ، معرب كاك پارسى نان روغنى و شيرين بتقريب همانند آنچه اكنون كيك گويند . ( م )

5828