« اين چيزى است كه عبد الله بن هارون به نزد كسانى كه پيش وى حضور داشتند بر آن شاهد گرفت ، همه آنها را شاهد خويش كرد كه وى و همه حاضران شهادت مىدهند كه خداى عز و جل ، يگانه است و در ملك خويش بىانباز و هيچ كس جز او مدبر كارش نيست . وى خالق است و جز او مخلوق ، قرآن از اين به دور نيست كه چيزى همانند آن باشد ، اما چيزى همانند او تبارك و تعالى نيست ، و اينكه مرگ حق است و رستاخيز حق است ، و حساب حق است ، پاداش نكوكار بهشت است و عقوبت بد كار جهنم ، و اينكه محمد صلى الله عليه و سلم شرايع دين خدا را از جانب وى رسانيد و نيكخواهى خويش را نسبت به امت بسر برد ، تا وقتى كه خدا او را به سوى خويش برد ، خدا بر او درود فرستد ، بهترين درودى كه به يكى از فرشتگان مقرب يا پيمبران مرسل خويش مىفرستد . من معترفم و گنهكار ، اميدوارم و بيمناك ، اما وقتى عفو خداى را به ياد آرم اميدوار مىشوم . وقتى بمردم مرا رو به - قبله كنيد و ديدگانم را ببنديد و وضو و طهارت مرا كامل كنيد ، آنگاه سپاس خدا بسيار گوييد ، دربارهء اسلام و شناخت حق خدا بر خودتان در مورد محمد كه ما را از امت رحمت يافتهء وى كرده است . آنگاه مرا بر تختم بخوابانيد ، آنگاه در كارم شتاب آريد . وقتى براى نمازم نهاديد ، آن كس از شما كه به من نزديكتر است و سنش بيشتر پيش ايستد و پنج تكبير گويد ، در تكبير اول از ستايش و سپاس خداى و درود بر سرور من و سرور همه پيمبران آغاز كند ، پس از آن زنان و مردان مؤمن را ، زندگان و مردگانشان را دعا گويد ، آنگاه كسانى را كه در كار ايمان از ما پيشى گرفته‌اند دعا گويد ، آنگاه تكبير چهارم را بگويد و ستايش خدا كند و تهليل و تكبير او گويد و در تكبير پنجم سلام گويد . آنگاه مرا برداريد و به گورم برسانيد ، آنگاه آن كس از شما كه نزديكترين خويشاوند من است و دوستدارترين دوست ، در گورم قدم نهد ، ستايش و ياد خدا بسيار گوييد ، آنگاه مرا به پهلوى راست نهيد ، و رويم را به قبله كنيد و كفنم را از سرم و پايم بگشاييد ، آنگاه لحد را با خشت ببنديد و خاك بر من

5772