و چون روز چهارشنبه شد در همان محل نبرد كردند و هر يك از دو گروه وقتى به چيزى دست مىيافتند آن را مىسوختند و چون سران مردم كوفه اين را بديدند بنزد سعيد و ياران وى رفتند و از او براى عباس بن موسى امان خواستند كه از كوفه برون شود و اين را از آنها پذيرفتند .
آنگاه پيش عباس رفتند و به دو خبر دادند و گفتند : « بيشتر كسانى كه با تواند غوغايىاند ، مىبينى كه مردم از حريق و غارت و كشته شدن چه مىكشند ، از پيش ما برو كه به تو نيازى نداريم . » عباس از آنها پذيرفت كه بيم داشت وى را تسليم كنند و از منزلى كه در آنجا بود ، در كناسه ، جا به جا شد و يارانش اين را ندانستند ، سعيد و يارانش نيز سوى كوفه رفتند ، ياران عباس بن موسى به باقيماندهء ياران سعيد و وابستگان عيسى بن موسى عباسى تاختند و هزيمتشان كردند تا به خندق رسانيدند و حومهء عيسى بن موسى را غارت كردند . خانه ها را سوختند و به هر كه دست يافتند او را بكشتند .
عباسيان و وابستگانشان كس پيش سعيد فرستادند و اين را به دو خبر دادند و گفتند كه عباس از امانى كه خواسته بود منصرف شده . سعيد و ابو البط و يارانشان برگشتند و هنگام تاريك شدن شب به كوفه رسيدند ، هر كس از آنها را كه غارت مىكرد و به دو دست يافتند بكشتند و هر چه را كه به دست ياران عباس بود و بدان دست يافتند بسوختند تا به كناسه رسيدند و بيشتر شب را در آنجا بودند تا وقتى كه سران مردم كوفه به نزد آنها رفتند و خبر دادند كه اين از كار غوغاييان بوده و عباس از چيزى انصراف نيافته كه از پيش آنها باز گشتند .
و چون صبحگاه روز پنجشنبه شد كه پنج روز از جمادى الاول رفته بود سعيد و ابو البط برفتند و وارد كوفه شدند و بانگزنشان بانگ زد كه سپيد و سياه امان دارند و دربارهء هيچكس كارى بجز نيكى نكردند . فضل بن محمد كندى را كه از مردم كوفه بود بر آنجا گماشتند . ابراهيم بن مهدى به آنها نوشت و دستور داد

5667