و طلا و نقره و گوسفند و گاو و خر و چيزهاى ديگر گرفتند و به بغداد آوردند و آشكارا مىفروختند . مردم قطربل بيامدند و از حكومت بر ضد آنها كمك خواستند اما نتوانست به آنها كمك دهد و چيزى از اموالشان را كه گرفته شده بود پس دهد و اين در آخر شعبان بود .
و چون مردم چنين ديدند كه مالشان گرفته مىشود و اثاث مردم در بازارهاشان فروخته مىشود و در افسر زمين فساد و ظلم و سركشى و راهزنى مىكنند و حكومت به آنها نمىتازد ، پارسايان هر حومه و هر كوچه به پا خاستند و به نزد همديگر رفتند و گفتند : « در هر كوچه يك و دو تا ده فاسق هست اما بر شما چيره شده‌اند در صورتى كه شما بيش از آنهاييد اگر فراهم آييد و اتفاق كنيد از اين فاسقان جلوگيرى مىكنيد كه نتوانند چنين كنند كه اكنون مىكنند و ميان شما فاسقى كنند . » پس يكى از ناحيهء راه انبار به نام خالد در يوش به پا خاست و همسايگان و مردم خاندان و اهل محلهء خويش را دعوت كرد كه وى را در كار امر به معروف و نهى از منكر يارى كنند كه از او پذيرفتند . و به فاسقان و مالربايان مجاور خويش تاخت و از آنچه مىكردند منعشان كرد كه مقاومت آوردند و مىخواستند با وى نبرد كنند اما با آنها نبرد كرد و هزيمتشان كرد و بعضيشان را بگرفت و بزد و بداشت و به حكومت داد ، اما مىدانست كه كار حكومت را تغيير نمىتواند داد .
آنگاه از پى وى يكى از حربيان به نام سهل پسر سلامهء انصارى از مردم خراسان كه كنيهء ابو حاتم داشت به پا خاست و مردم را به امر به معروف و نهى از منكر و عمل به كتاب خداى جل و عز و سنت پيمبر وى صلى الله عليه و سلم دعوت كرد و مصحفى به گردن خويش آويخت ، آنگاه از همسايگان و اهل محلهء خويش آغاز كرد و امرشان كرد و نهيشان كرد آنگاه همهء مردم را از شريف و وضيع ، بنى هاشم و مادون آنها بدين كار دعوت كرد و ديوانى براى خويش نهاد كه هر كس را كه سوى وى مىرفت و بر اين كار و نبرد مخالفان وى و مخالفان دعوتش هر كه باشد با وى

5656