« در بذ كس را وا نگذاشت « بجز مثلها همانند امثال ارم « و بابك آن را به تسليم كشانيد « كه در دو بند بود ، و هماهنگ پشيمانى .
« و توفيل را ضربتى كارى زد « كه هر دو جمع وى را به شكست و هزيمت كرد « بيشترشان را بكشت « و آنكه نجات يافت « همانند گوشتى بود « بر پيشخوان قصاب . » در اين سال معتصم ، عباس بن مأمون را بداشت و بگفت تا او را لعن گويند .
سخن از اينكه چرا معتصم عباس بن مأمون را بداشت و دستور داد او را لعن گويند ؟
گويند : سبب آن بود كه وقتى معتصم عجيف بن عنبسه را سوى ديار روم فرستاد ، به سبب نبردى كه شاه روم در زبطره با عمرو بن اربخا فرغانى و محمد كوتاه داشته بود ، دست عجيف را در كار مخارج باز نگذاشته بود چنان كه دست افشين باز بود . معتصم كار عجيف و اعمال وى را به قصور منسوب مىداشت و اين براى عجيف روشن شده بود . از اين رو عباس بن مأمون را از آنچه به هنگام درگذشت مأمون كرده بود و با ابو اسحاق معتصم بيعت كرده بود و در كار خويش قصور كرده بود سرزنش كرد و تشجيعش كرد كه آنچه را كه كرد تلافى [1] كند .

[1] كلمهء متن : يتلافى .

5879