در اين سال بن صالح بن عباس سالار حج شد ، وى در آن وقت ولايتدار مكه بود .
آنگاه سال دويست و يازدهم در آمد .
سخن از خبر حادثاتى كه به سال دويست و يازدهم بود از جمله آن بود كه عبيد الله بن سرى با امان به نزد عبد الله بن طاهر رفت و عبد الله بن طاهر وارد مصر شد ، به قولى اين به سال دويست و دهم بود .
بعضيها گفته‌اند كه ابن سرى به روز شنبه پنج روز مانده از سال دويست و يازدهم بنزد عبد الله بن طاهر رفت ، هفت روز مانده از رجب سال دويست و يازدهم او را وارد بغداد كردند و در شهر ابو جعفر جاى دادند و عبد الله بن طاهر در مصر به ولايتدارى آنجا و ديگر ولايتهاى شام و جزيره بماند .
طاهر بن خالد غسانى گويد : مأمون زير يك نامهء خويش به عبد الله بن طاهر وقتى كه به مصر بود و آنجا را گشوده بود اشعارى نوشت به اين مضمون :
« برادرم و مولايم « كسى كه سپاسدار نعمتهاى اويم « هر چه را دوست دارى « به روزگاران بدان دلبسته‌ام « و هر چه را خوش ندارى « هرگز بدان رضا ندهم « خداى بر اين شاهد است « خداى بر اين شاهد است « خداى بر اين شاهد است . »

5734