تابوت بياورد و به هر تابوتى دو مرد اندر نشاند با سلاح تمام و دو هزار مرد با آن بفرستاد ، مقدار دوازده هزار مرد به سمرقند اندر فرستاد و ايشان را گفت : من سپاه را برنشانم و همه را گرداگرد حصار به پاى كنم . چون شما به شهر اندر شويد سرهاى تابوت بگشاييد و بيرون آييد و جرسها بزنيد تا من بدانم ، و هر مردى را جرسى داده بود . پس در حصار بگشاييد تا من اندر آيم . پس چون نيمشب بود رسول دختر بيامد كه در شهر بگشادند از پس باره ، تابوتها بفرست .
شمر تابوتها بر خران نهاد و خود با سپاه بر نشست . چون به حصار [ b 123 ] رسيدند ، آن مردان از تابوتها بر آمدند و جرسها را به زدن گرفتند و درهاى حصار بگشادند ، و شمر با سپاه خويشتن را به شهر اندر افگند ، و شمشير اندر نهادند و تا روز همى كشتند تا خون چون جوى برفت ، و ملك را بكشت و دخترش را بگرفت و يك سال آنجا بماند .
و اندر كتاب تسمية البلدان است كه سمرقند را آن وقت چين خواندندى و چينيان اندر آنجا بودندى . و كاغذ چينيان نهادند ، و شمر آن شهر را بر نام خويش نهاد به پارسى شمر كند . و به زبان تركى كند شهر بود ، چون به تازى گردانى سمرقند بود . پس شمر سپاه بكشيد و به تركستان اندر شد و به تبّت بگذشت و به چينستان شد ، حسّان را يافت به سه سال زودتر آنجا رسيده و ملك گرفته . پس هر دو آنجا ببودند ، و از آنجا به راه مغرب به يمن باز شد .
و به خبرى است كه چون ايشان به يمن باز شدند ، تبّع به يمن باز رسيده بود . و امّا باز رسيدن تبّع به يمن آن بود كه چون شمر را به رى فرستاد و قباد را بكشت و شمر از آنجا به سمرقند آمد ، و پسر را از راه دريا به چينستان فرستاد و يعفر را به روم فرستاد ، خواست كه خود ملك عجم بگيرد و به جاى قباد بنشيند . عجم گرد آمدند و نوشروان را بنشاندند ، و نوشروان آهنگ تبّع كرد با سپاه عجم . تبّع برفت و به يمن باز شد ، و حارث بن عمرو به شام باز شد ، و نوشروان منذر بن [ نعمان ] الاكبر را بياورد و ملك عرب به دو داد ، و عالم پادشاهى بر نوشروان راست بيستاد و همه دشمنان اطراف را از مملكت خويش براند .
< / لغة النص = فارسي >

684