و ايشان را ملوك آل نضر خواندندى . تا اردشير بابك بيرون آمد و ملوك طوايف را قهر كرد و زمين عجم و خراسان از ايشان بستد و ايشان را به زمين بحرين و باديه و حجاز باز فرستاد ، و ايشان آنجا هم به طاعت وى همى بودند و همه عرب به طاعت ملوك عجم بود ، و بعضى از يمن نيز ، و شام به دست روميان همى بود . و ملوك آل نضر از پس اردشير سالها بماندند ازيرا اردشير چون ايشان را از زمين عراق بيرون كرد ، زمين بحرين و حجاز و باديه ايشان را داد ، و يك فرزند آل نضر را بر همهء عرب ملك كرد .
و نشست ملوك آل نضر به حيره بود و ملكشان از حيره بود از آن سوى باديه . و نشست ملوك عجم به مداين بود و مملكت ايشان زمين عراق و جزيره و رى و جبال و خراسان تا لب جيحون بود . و ملوك عجم كه از پس اردشير بودند همچنين كردند ، آن زمين بحرين و باديه و حجاز به عرب دست باز داشتند و يك تن از فرزندان عمرو بن عدى بر ايشان ملك كردند ، و آخر ايشان نعمان بن المنذر بود كه پرويز بن هرمز او را بكشت . و نسبت او نعمان بن المنذر بن نعمان بن المنذر بن عمرو بن عدى بن ربيعة بن نضر بود .
و اين خبرهاى جذيمه و آن خواهرزادهء وى عمرو بن عدى همه اندر وقت ملوك طوايف بود ، و اندر آن ايّام حدثهاى بسيار بود و عجايبها هم به عراق و هم به شام ، زيرا كه ايشان چهارصد سال بماندند از وقت اسكندر تا وقت اردشير بن بابك . يكى حديث از آن اين بود : اخبار طسم و جديس كه ملك يمن حسّان بن تبّع بر ايشان تاختن آورد . و ايشان به يمامه بودند ، بدان وقت كه جذيمه ملك بود .

571