عراق است و سواد ، بيامدند ، و از عقبهء حلوان از اين سوى همه ملوك طوايف داشتند تا لب جيحون ، و عرب را فرمان نكردند ، و عرب ايشان را چيز نتوانستند كردن ، و عرب از لب دجله تا حيره و انبار همه بگرفتند ، تا زمين شام تا حدّ روم همه ملكت روميان بود .
و جهان هم بر اين قسمت بود تا اردشير بابك بيرون آمد و ملوك طوايف را قهر كرد و ملك از ايشان بستد ، از لب جيحون تا عقبهء حلوان و تا زمين عراق و دجله ، و مملكت آن زمين بابل هر كجا عرب بودند نيز ايشان را قهر كرد ، همه را از سواد ، از آن سوى حدود كوفه و حيره بيرون كرد ، به باديه افگندشان و حجاز و بحرين ، و ايشان نيز هم آنجا به طاعت بودند . و خواست كه شام نيز از روميان بستاند ، نتوانست ستدن . شام و روم به دست ملوك روم بماند و اردشير بشد . و همه ملوك عجم كه از پس وى بودند ، شام از دست روميان نتوانستند بيرون كردن . و شام و روم به ملكت هر دو يكى بود از وقت عيسى كه بر آسمان شد تا وقت پيغامبر ما عليه السّلام ، اوّلشان طيارنوش بود و آخرشان هرقل ، پانصد و هشتاد و [ پنج ] سال بود .
[ ايدون گويند كه اندر اين سالها پنجاه و پنج ملك از روميان بودند كه شام با روم ايشان داشتند ، و نام هر يكى بگويد اندر اين كتاب ، و مدّت ملك هر يكى از ايشان .
ايدون گويند كه اوّل طيباريوس بود ، پس اغوسطوس بنشست بيست و سه سال ، و هژده سال از ملك او گذشته بود كه عيسى عليه السّلام بر آسمان شد ، و از پس آن پنج سال او ملك بود . پس از پس او پسرش بود حاسيوس ، چهار سال ، و از پس او پسرى ديگرش بود قلوريوس ، هم چهار سال ، و گروهى گويند چهارده سال ، و از پس او ملكى ديگر بود نامش نيرون ، چهارده سال ، اين دو تن از حواريان كه عيسى ايشان را فرموده بود كه به زمين روم و شام اندر خليفت من باشيد و خلق را به خداى خوانيد و به پيغامبرى من ، نام يكى از ايشان خطرس ، و ديگر بولس ، و ايشان تا وقت اين ملك نيرون زنده بودند . چون خبر او بشنيدند پيش او شدند و او را به دين عيسى خواندند . وى ايشان را نگونسار بر دار كرد تا بمردند . پس از پس ايشان خود بمرد ، وز پس ملكى ديگر بنشست نام او طلانوس ، چهار ماه ، و از پس او

547