اين دختر را بخواند . گفت : من خويشتن ترا ندهم تا سر يحيى پيش من ننهى .
ملك به مستى اندر بفرمود كه سر يحيى بياريد . سر او را ببريدند و به طشتى اندر پيش ملك بردند . آن سر به طشت اندر به سخن آمد و گفت : نشايد و ترا حلال نيست . ملك عجب داشت و پشيمان شد . و آن خون يحيى آنجا كه ريخته بود به جوش آمد و ننشست . ملك را خبر آوردند . گفت : خاك بر افگنيد . هر چند خاك بر افگندند خون از زير خاك بر مىآمد و همى جوشيد . و ملكى بود از عجم از لب دجله از اين سوى هم از ملوك طوايف ، از اشكانيان ، نام وى خردوس . و او را خبر آمد كه بنى اسرائيل پيغامبر خويش را ، نام وى يحيى ، بكشتند و پيش از وى زكريّا را بكشتند ، و نيز پيغامبرى ديگر را بكشتند و بر دار كردند نام وى عيسى .
ملك خردوس بر ايشان خشم كرد و سپاه بكشيد و به بيت المقدّس آورد و بر در شهر فرود آورد به عدد بسيار ، و سپاهسالارى بود او را نامش بيودار ، و از آن بنى اسرائيل همى كشت زن و مرد را ، و خون از بر آن خون همى ريخت ، و آن خون يحيى ننشست تا هفتاد هزار خون از بنى اسرائيل بريخت از زن و مرد تا آن خون بنشست .
و به خبرى ايدون گفتند كه وى با خون يحيى مناظره كرد و او را به خداى سوگند داد تا بنشست . و به خبرى ايدون گفتند كه گنده پيرى بيامد و او را دليل بود بر قاتل يحيى تا او را بكشتند و خون او بر خون يحيى افگند و خون يحيى بنشست . پس ملك خردوس را كس فرستاد كه بيرون از شهر فرو مانده بود كه چه فرمايى ؟ گفتا :
تا خون به لشكرگاه من برسد همى كش . آن بيوداران بر بنى اسرائيل رحم كرد و گفتا :
اگر من با شما چنان كنم كه وى گويد ، از شما كس نماند . هر چه شما را چهار پاى است از خر و گاو و گوسپند و همه حيوانات بجز مردم گرد كنيد تا بكشم ، تا خون به لشكرگاه وى برسد و او پندارد كه خون مردم است . ايشان هر چه اندر شهر جانور بود همه گرد كردند ، و اين سپاهسالار ايشان را همى كشت از اندرون آستانه ، و خون از آن در بيرون رفت و تا به لشكرگاه خردوس بشد و خون به ميان لشكرگاه [ چون ] جوى برفت . پس خردوس بفرمود كه نيز مكش ، و هر كه مانده است برده كن و

543