و بيرونش به آهن اندر گرفتند و آن را با آن تورات كه عزير املا كرده بود مقابل كردند ، يك حروف كم و بيش نيامد . ايشان بر عزير فتنه شدند و گفتند : اين نه آدمى است . و از بهر آن كافر شدند و آن سخن كفر بگفتند و خداى عزّ و جلّ از ايشان حكايت كرد : * ( وَقالَتِ الْيَهُودُ عُزَيْرٌ ابْنُ الله 9 : 30 ) * . خداى بر ايشان رد كرد و گفت : * ( اتَّخَذُوا أَحْبارَهُمْ وَرُهْبانَهُمْ أَرْباباً من دُونِ الله 9 : 31 ) * . گفت : هر علمى كه اندر ميان بنى اسرائيل فرستاديم بايستى كه ايشان به علم او به خداى عزّ و جلّ راه يافتندى ، ايشان از نادانى خويش از آن علم از خداى دور تر شدند و او را دون از خداى پرستيدند ، و آيت خداى تعالى بديدند و بدان آيتها از خداى عزّ و جلّ ببريدند .
و بدين حديث عزيز اندر اين چنين گفته است و نگفته است الَّا اندكى ، و اين تمام از اخبار تفسير و كتب ما گفتيم .
پس بخت النّصر به در گشتاسپ باز شد به بلخ ، و او بر بخت النّصر انكار كرد كه چرا زمين شام ويران كردى و خلقى از آزادگان بنده كردى ؟ و ليكن او را عقوبت نكرد ، از بهر آنكه بخت النّصر به زمين عجم اندر مردى بزرگ بود و از نسل گودرز بود ، آنكه پيش كيخسرو به تركستان حرب كرد و او را سپاهسالار كرد و خون سياوش طلب كرد . و اين بخت النّصر سيصد سال بزيست و ملكان بسيار را خدمت كرد از ملوك عجم ، نخست سنحاريب بود و از پس او لهراسپ را خدمت كرد و از بعد او پسرش را بسيار خدمت كرد ، و باز بيت المقدّس آمد . خداى عزّ و جلّ بر بنى اسرائيل خشم گرفت و او بيامد و ايشان را بكشت و برده كرد و شهر و مزگت ويران كرد ، يك بار در مملكت لهراسپ چنان كه ياد كرديم ، و يك بار اندر مملكت بهمن و آن نيز اندر قصّهء بهمن بگوييم از پس قصّهء گشتاسپ .
پس چون پادشاهى به گشتاسپ رسيد اندر مملكت داد كرد و جهان از مشرق تا مغرب آبادان كرد و دين آتشپرستى را هيچكس چندان نصرت نكرد كه او كرد .
و مغان را يكى پيغمبر است او را زردشت گويند كه اين دين مغى او نهاد ايشان را ، و دعوى كرد كه من پيغمبرم و آتشپرستى ايشان را صواب نمود ، و كتابى آورد كه آن را زند و استا خوانند ، و خواهر و مادر را به زنى كردن او آورد و مىخوردن و

469