ايشان حرب كرد و بستد ، و هر چه اندر آنجا مرد بود همه را بكشت و هر مردى را از ايشان كه بر زمين افگندى ، ده تن از بنى اسرائيل گرد آمدندى و شمشير بر گردنش همى زدندى و گردن يك مرد به صد زخم توانستند زدن . و از آنجا به شهر ايليا شدند و همچنين بگذشتند و برفتند و به شهر بلقا شدند ، و آن بزرگتر بود و با حصار بود و جاى ملك آنجا بود و اندر او سپاه بسيار . و به ميانشان يكى بنده بود خداى را مسلمان ، و هم از ايشان بود به خلق و قوّت ، و نام او بلعام باعور . خداى را پرستيدى و نام بزرگ خداى دانست ، و هر چه از خداى تعالى بخواستى او را بدادى بدان نام بزرگ .
بنى اسرائيل گرد حصار بگرفتند و با ايشان حرب كردند . مردمان شهر پيش بلعام گرد آمدند و او را گفتند دعا كن تا اين سپاه باز گردد . بلعام گفت : اين سپاه خداى من است بر ايشان دعا نكنم . شما به دين موسى بگرويد تا خداى عزّ و جلّ اين سپاه از شما بگرداند . پس بنى اسرائيل شش ماه به در شهرستان بلقا نشسته بودند و حرب همى كردند و بلعام را خواهش كردند كه دعا كن و او نكرد .
اندر اخبار تفسير چنان است كه آن ملك را نام بالق بود و آن شهرستان را از بهر آن بلقا نام كرده بودند . پس چون كار سخت شد ، ملك دارى بفرمود زدن و بلعام را بياورد و گفت : اگر دعا نكنى ترا بفرمايم تا بر اين دار كنند . بلعام از كشتن بترسيد و دعا كرد . و خداى تعالى قصّهء او اندر قرآن ياد كرده است : * ( وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ الَّذِي آتَيْناه آياتِنا 7 : 175 ) * . گفتا : يا محمّد ! بر خوان بر اهل مكّه خبر آن كس كه نام بزرگ او را دادم ، خويشتن را از نام بيرون آورد چون پوستى كه از كسى بياهنجى ، و ابليس را متابع شد و از راه بگشت . * ( وَلَوْ شِئْنا لَرَفَعْناه بِها وَلكِنَّه أَخْلَدَ إِلَى الأَرْضِ وَاتَّبَعَ هَواه 7 : 176 ) * ، يعنى مال الى الدّنيا . و اگر خواستمى كه او را بدان نام نگاه داشتمى تا دست آن ملك به دو نرسيدى ، و ليكن او بدين جهان ميل كرد و هوا را متابع گشت .
و به تفسير قتاده اندر چنين است : * ( لَوْ شِئْنا لَرَفَعْناه بِها 7 : 176 ) * و لو شئنا لفهمنا ان يدعونا لندفع عنه الملك و لكنه مال الى الارض فلم تفهمه هذا عقوبة له على ميله الى الدنيا . گفت : اگر خواستيمى او را فهم دادمى تا ما را بخواندى تا شرّ آن ملك از او

372