پس خداى عزّ و جلّ آن جامه ها را كه بر ايشان بود نگاه داشت تا ندريد و شوخگن نشد و نبايستى شستن .
و اندر اخبار تفسير چنين است كه زنان و كودكان كه با ايشان بودند ، هر گاه كه كودكان همى افزودى ، جامه هاشان همى افزودى ، و هر كودكى كه از مادر بيامدى با جامه آمدى ، و چون كودك بزرگ شدى جامه با او بزرگ شدى ، و به يك جاى بر نتوانستندى بيرون شدن جز كه از منزلى به منزلى شدندى و ديگر روز همان مرغ سلوى و ترنجبين گرد خود اندر يافتندى و طلب نبايستى كردن . و آن سنگ كه از او چشمه گشاده بود ، چون بر پشت ستور نهادندى ، آب از وى باز ايستادى و چون فرود آمدندى و سنگ بر زمين نهادندى آب ديگر باره از وى روان شدى .
و علما گويند : موسى و هارون اندر تيه نبودند كه آن تيه عقوبت بود بر بنى اسرائيل كه فرمان موسى نكردند و به حرب جبّاران نرفتند و گفتند : ما از اين زمين بيرون نشويم و تو با خداى خويش به حرب شو و آن جبّاران را بكش . و خداى عزّ و جلّ بدان گفتار ايشان را اندر آن بيابان متحيّر گردانيد . و موسى و هارون را گناه نبود و ليكن ايشان نخواستند كه از قوم جدا شوند و تنها باز مصر شوند .
چون يك سال و دو سال ببود از ترنجبين و سلوى سير شدند و صبر نتوانستند كردن ، گفتند : * ( يا مُوسى لَنْ نَصْبِرَ عَلى طَعامٍ واحِدٍ فَادْعُ لَنا رَبَّكَ يُخْرِجْ لَنا مِمَّا تُنْبِتُ الأَرْضُ من بَقْلِها وَقِثَّائِها وَفُومِها وَعَدَسِها وَبَصَلِها 2 : 61 ) * . تا كى صبر كنيم بر اين طعام آسمان ؟ طعام بايد از نبات زمين . و اين چيزها كه اندر آيت روايت كرده است چون تره و خيار و سير و عدس و پياز . موسى گفت : * ( أَ تَسْتَبْدِلُونَ الَّذِي هُوَ أَدْنى بِالَّذِي هُوَ خَيْرٌ اهْبِطُوا مِصْراً فَإِنَّ لَكُمْ ما سَأَلْتُمْ 2 : 61 ) * . گفتا : همى به دل خواهيد آن طعام را كه بهتر است از آن طعام كه بتر است ، باز مصر شويد . يعنى كه خود نتوانيد شدن .
پس خداى عزّ و جلّ گفت : * ( وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْكَنَةُ 2 : 61 ) * . به درويشى و ذليلى اندر بماندند چهل سال بدين حال و طعام و لباس . * ( وَباؤُ بِغَضَبٍ من الله 2 : 61 ) * . و به خشم خداى اندر بماندند و ملك مصر و آن نعمتها بر ايشان حرام شد چنان كه خداى عزّ و جلّ گفت : * ( فَإِنَّها مُحَرَّمَةٌ عَلَيْهِمْ أَرْبَعِينَ سَنَةً يَتِيهُونَ في الأَرْضِ 5 : 26 ) * . يعنى حرّمت

365