* ( الله لَمُهْتَدُونَ 2 : 70 ) * . دعا كن كه اين گاو بر ما پوشيده شد ، و اگر خداى خواهد ما اين بيابيم .
پس پيغمبر ما عليه السّلام گفت : اگر بنى اسرائيل ان شاء الله نگفتندى ، هرگز اين گاو را نيافتندى و هرگز از آن اختلاف نرستندى . پس موسى عليه السّلام گفت : * ( إِنَّه يَقُولُ إِنَّها بَقَرَةٌ لا ذَلُولٌ تُثِيرُ الأَرْضَ وَلا تَسْقِي الْحَرْثَ مُسَلَّمَةٌ لا شِيَةَ فِيها 2 : 71 ) * . خداى عزّ و جلّ گفت : اين گاوى است كه هرگز به دو زراعت نكردند و آب به دو نكشيدند ، پاك از اين همه كارها و درست از همه عيبها ، هيچگونه رنگ ديگر نيست اندر او نه سپيدى و نه سرخى جز رنگ زردى . گفتند : درست اين گاو است كه ما يافتيم . برفتند و آن گاو از آن زن بخواستند . زن دانست كه ايشان چنان گاو نيابند و ايشان را البتّه مىبايد ، گفتا : به صد هزار درم دهم و كمتر از اين ندهم .
و به اخبار تفسير اندر چنين روايت كنند كه اين زن گفت : من اين گاو به شما فروشم بدان شرط كه آن را بكشيد و پوست از آن بياهنجيد و پر از زر كنيد . موسى گفت بخريد . بدين شرط . ايشان بخريدند و آن را بكشتند . پس موسى گفت : تا بها ندهيد اين مرده زنده نشود . چنان كه خداى عزّ و جلّ گفت : * ( فَذَبَحُوها وَما كادُوا يَفْعَلُونَ 2 : 71 ) * . بكشتند [ ش ] و خواستند كه آن كار نكنند از دشخوارى كه بر ايشان گشت .
پس گفتا : * ( فَقُلْنا اضْرِبُوه بِبَعْضِها 2 : 73 ) * . و به خبر اندر چنين است كه موسى گفت : از آن گاو دمچه بگيرند ، از آنجا كه دم گاو بود . آن جايگاه گاو بگرفتند و بر آن مرده زدند به حضور موسى ، و آن مردهء از دو [ ماه ] باز كشته ، چون بر او زدند ، همان زمان زنده شد به امر خداى عزّ و جلّ ، و خون تازه از او همى دويد از آنجا كه آن كارد زده بودند .
پس او را پرسيدند كه ترا كه كشت ؟ گفتا : مرا برادرزادگان كشتند ، فلان و فلان . و آن هر دو آنجا حاضر بودند .
موسى فرمود تا هر دو را به جاى او بكشتند ، و آن مرده چون اين سخن بگفت بر جاى بيفتاد و بمرد ، و خون از گلوش باز ايستاد ، و اختلاف از ميان بنى اسرائيل برخاست و آن مردمان كه به شك بودند به بعث و زنده كردن مرده بدان جهان ، همه بديدند و آن مرده را زنده به چشم بديدند از پس آنكه از روزگارى دراز باز بمرده بود . پس خداى عزّ و جلّ گفت : * ( كَذلِكَ يُحْيِ الله الْمَوْتى وَيُرِيكُمْ آياتِه ) *

338