مهتران با تو باشند تا همچنانكه تو سخن خداى بشنوى ايشان نيز بشنوند و ما را گواهى دهند كه اين سخن خداى است .
موسى گفت : هر كه را خواهيد بگزينيد و بفرستيد . و سامرى چون اين سخن نيز بشنيد كه ايشان از پيغمبر خداى بر سخن خداى همى گواهى خواهند ، دانست كه سخت ابله‌اند ، طمعش زيادتتر شد كه ايشان را هلاك كند . پس از بنى اسرائيل هفتاد تن را بگزيدند از خداوندان عقل و خرد ، و موسى نيز ايشان را بپسنديد و خداى عزّ و جلّ گفت : * ( وَاخْتارَ مُوسى قَوْمَه سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقاتِنا 7 : 155 ) * .
و بدين كتاب اندر روايت ايدون كرد محمّد بن جرير كه موسى تنها به مناجات شد ، پس چون باز آمد ، قومش گوساله پرستيده بودند ، ايشان را بكشت و باز [ خداى ] ايشان را عفو كرد . آنگاه موسى اين هفتاد تن را به مناجات برد تا از خداى تعالى بنى اسرائيل را تورات خواهد . و اين درست نيست و به اخبار قرآن موافق نيست . و هر چيزى كه با قرآن راست نبود آن خبر درست نبود . و به قرآن اندر چنين مىگويد كه اين هفتاد تن با موسى و به وقت مناجات چنين گفتند كه خداى ما را بنماى تا آشكارا ببينيم . از آسمان صاعقه‌اى بيامد و آوازه‌اى كه از هول آن آواز همه بمردند . پس موسى چنين گفت : * ( رَبِّ لَوْ شِئْتَ أَهْلَكْتَهُمْ من قَبْلُ وَإِيَّايَ أَ تُهْلِكُنا بِما فَعَلَ السُّفَهاءُ مِنَّا 7 : 155 ) * . موسى پنداشت كه اين مردمان از آن هلاك شدند كه آن قومش آنجا گوساله پرست شدند ، گفت : يا ربّ ! اين مردمان را هلاك كردى بدانكه سفهاى قوم آنجا گناه كردند ، پس اگر از پس گوساله پرستيدن بودى و از پس تورات پذيرفتن ، اين سخن چگونه توانستى گفتن ؟
پس خبر درست آنست كه به كتب تفسير اندر است ، و مفسّران روايت كردند كه موسى چون به مناجات شد با اين هفتاد تن كه بنى اسرائيل با او بفرستادند تا ايشان نيز سخن خداى عزّ و جلّ بشنوند و او را گواهى دهند ، و موسى برفت از پيش قوم با اين هفتاد تن اوّل روز ذو القعده . به تفسير اندر ايدون است بيرون از اين كتاب : * ( وَواعَدْنا مُوسى ثَلاثِينَ 7 : 142 ) * . . . ( من ذى القعده ) * ( وَأَتْمَمْناها بِعَشْرٍ 7 : 142 ) * ( من ذى الحجة ) * ( فَتَمَّ مِيقاتُ رَبِّه أَرْبَعِينَ لَيْلَةً 7 : 142 ) * ( يَوْمَ الاضحى العاشرِ من ذى الحجّة ) . و فرعون به محرّم

319