بشوى مرا با خود ببرى ، و بدان جهان مرا به بهشت با خويشتن فرود آرى . موسى قبول كرد . زن گفت : گور يوسف به ميان اين رود نيل اندر است كه به ميان شهر مصر اندر همى رود به فلان ناحيت . موسى خداى را دعا كرد تا آب از آنجا باز شد و اين زن موسى را آن جايگاه بنمود . موسى آن تابوت را از آنجا بر آورد ، از سنگ رخام بىبند ، و استخوانهاى يوسف اندر آنجا .
پس موسى تدبير كرد و رفتن را بساخت و بنى اسرائيل را گفت : خداى عزّ و جلّ قبطيان را هلاك كند و خواسته هاى ايشان شما را دهد . و هر كسى را فرمود كه از زنان قبطى جامه ها و پيرايه هاى زرّين و جوهرها عاريت ستانند . ايشان از همسايگان و آشنايان كه ايشان را خواسته بود ، هر چه توانستند از ايشان بخواستند و گفتند : ما را از شهر بيرون كارى است يك دو روز ، تا هر چه قبطيان را پيرايه و گوهر بود از ايشان بستدند و خواستهء بسيار جمع كردند . پس موسى تدبير رفتن كرد و آن شب هر كسى را گفت : چون خلق بخسبند ، شما برنشينيد از خانه با همه عيال و از شهر بيرون آييد و به فلان جاى گرد آييد ، و هر كسى به خانه اندر گوسپندى يا بره‌اى يا مرغى بكشيد ، و چون شب آيد از خانه بيرون آييد و دست به خون اندر زنيد و بر در سراى برماليد ، تا چون ديگران بيايند و آن خون بر در ببينند دانند كه خداوند خانه رفته است ، و اگر خون نبينند ، خداوند خانه را خبر كند و با خود ببرد .
ايشان همچنين كردند .
چون از شب نيمى بگذشت ، همه از شهر بيرون آمدند ، آنجا كه ميعاد بود ، و موسى بيامد و برفتند ، سيصد هزار و سى هزار سوار بودند با سليح ، جز پيران و كودكان ، هر كه بيست ساله بود يا كمتر او را از كودكان گرفتند و هر كه از چهل گذشته بود از پيران گرفتند . پس موسى هارون را گفت تا فوج فوج و سبط سبط گسيل كرد و خود بر ساقهء لشكر برفت . شب نهم بود از ماه محرّم ، شب يكشنبه وقت سحرگاه .
قبطيان آگاه شدند و فرعون را بگفتند كه موسى برفت و بنى اسرائيل را همه ببرد ، كس فرستاد به خانه هاى بنى اسرائيل . هيچكس را نيافتند خرد و بزرگ ، و به هر خانه‌اى چراغى نهاده و همى سوخت . فرعون گفت : از پس ايشان نبايد رفتن .

308