بازداشت ، باز نگرويدند . ديگر بار عذاب طوفان آمد ، چنان كه خداى عزّ و جلّ گفت :
* ( فَأَرْسَلْنا عَلَيْهِمُ الطُّوفانَ وَالْجَرادَ وَالْقُمَّلَ وَالضَّفادِعَ وَالدَّمَ آياتٍ مُفَصَّلاتٍ فَاسْتَكْبَرُوا وَكانُوا قَوْماً مُجْرِمِينَ 7 : 133 ) * .
پس طوفان آمد آب از آسمان سه شبانروز ، تا همه مصر را غرقه كرد و خانه ها پر شد و كشتيها غرقه شد . به بازارها و كويها اندر آب برفت همچون رود نيل . خواستند كه همه غرقه شوند . خواهش كردند . باز موسى دعا كرد از آسمان آب باز ايستاد و اين آب زمين همه به رود نيل فرو شد و كشتيهاشان برست و آن كار نيكو شد ، و همچنان نگرويدند و گفتند : ما را خود اين باران در بايست از بهر كشت . پس چون كشت برآمد ، خداى تعالى ملخ را بفرستاد تا كشتها همه بخوردند [ a 58 ] و هيچ چيز نماند . باز خواهش كردند . موسى دعا كرد خداى تعالى آن همه ملخ را بميرانيد ، ايشان گرد كردند و بريان كردند و بنهادند مر خوردن را . گفتند : ما را امسال كشت نيست خود ما را اين ملخ بس است . و هم نگرويدند . ديگر سال چون كشتها برآمد ، خداى عزّ و جلّ قمل را بفرستاد ، از ملخ خردتر ، هر كجا آن برنشيند تباه و زرد كند ، بر هر كشتى كه برافتد دانه نگيرد و بيرون نيايد ، و در بعضى جايها آن را سين خوانند .
پس ايشان باز موسى را شفاعت كردند . موسى دعا كرد و آن همه بمردند ، و هر بنى گياه كه آن قمل بخورده بود ديگر باره بازرست . چون كشت بدرودند گفتند : خود ما را چندان است كه بسنده است ، و هم نگرويدند . و ديگر سال غوك آمد . خانه هاشان پر غوك شد . زمين و بام و جاى نان و چاه آب و كاسه و طعام همه پر شد تا بدان حدّ كه خواست كه خانه ها و شهرهاى ايشان بستاند . باز خواهش كردند .
موسى عليه السّلام دعا كرد . خداى بارانى بفرستاد و آن غوك را همه به دريا برد ، گفتند : اين غوك از دريا برآمده بود به دريا باز شد . همچنان نگرويدند . ديگر سال خون آمد و هر كجا آب اندر كردندى خون گشتى ، تا همه را خون بايستى خوردن . و اين همه عذابها مر بنى اسرائيل را خبر نبود ، قبطيان را بود . پس چون خون بر آبها بر افتاد ، اسرائيلى و قبطى هر دو به لب نيل آمدندى و آب برگرفتندى ، آنكه در كوزهء قبطى بودى خون گشتى و آنكه در كوزهء اسرائيلى بودى آب بودى . و به گاه خوردن

302