گفت : * ( آلَ لُوطٍ نَجَّيْناهُمْ بِسَحَرٍ 54 : 34 ) * . چون روز ببود و سپيده روشن شد ، جبريل عليه السّلام از ميان ايشان بيرون آمد با عذاب ، چنان كه خداى عزّ و جلّ گفت : * ( وَلَقَدْ صَبَّحَهُمْ [ a 31 ] بُكْرَةً عَذابٌ مُسْتَقِرٌّ 54 : 38 ) * . و لوط گفت : * ( أَ لَيْسَ الصُّبْحُ بِقَرِيبٍ 11 : 81 ) * . پس جبريل و ميكايل و اسرافيل از آبادانى بيرون آمدند ، و جبريل پر به زمين فرود برد و آن همه شهر مؤتفكات از زمين بر كند و به آسمان بر برد . پس برگردانيد و نگوسار كرد و روى زيرين زبر كرد و به هر شهرستانى اندر صد هزار مقاتل بودند جز زن و كودك ، همه تا قعر دوزخ همى شدند ، چنان كه عزّ و جلّ گفت : * ( فَلَمَّا جاءَ أَمْرُنا جَعَلْنا عالِيَها سافِلَها 11 : 82 ) * . و بسيار كس بود از ايشان كه از آن زمين بيرون شده بودند به شهرهاى ديگر به حاجتها ، هر يكى را از آسمان سنگى آمد تافته بر سر وى و بر جاى بسوخت ، چنان كه خداى عزّ و جلّ گفت : * ( وَأَمْطَرْنا عَلَيْها حِجارَةً من سِجِّيلٍ مَنْضُودٍ 11 : 82 ) * . پس چون روز شد ، لوط همى شد با قوم خويش ، روى سوى ابراهيم نهاد به زمين فلسطين .
و زن لوط زمان زمان باز پس همى نگريست تا مگر كسى را بيند از آن شهر و پرسد كه كار ايشان به چه رسيد ، از آسمان سنگى بيامد تافته بر سر وى و او را نيز هلاك كرد ، چنان كه خداى عزّ و جلّ گفت : * ( وَلا يَلْتَفِتْ مِنْكُمْ أَحَدٌ إِلَّا امْرَأَتَكَ إِنَّه مُصِيبُها ما أَصابَهُمْ 11 : 81 ) * . و جايى ديگر گفت : * ( إِلَّا امْرَأَتَه كانَتْ من الْغابِرِينَ 7 : 83 ) * . لوط چون ديد كه آن سنگ بر سر زنش آمد و هلاك شد ، بشتافت تا به ابراهيم رسيد و ميان ايشان يك روزه راه بود . ابراهيم او را بسلامت يافت ، سخت شاد شد و او را با خويشتن فرود آورد ، و آن همه خواستهء خويش با او به دو نيم كرد . و همه كه با لوط بودند از مسلمانان ، خود چهارده تن بودند ، و لوط با ابراهيم همى بود تا بمرد .

165