چنان كه خداى گفت : * ( وَأَخَذَ الَّذِينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُوا في دِيارِهِمْ جاثِمِينَ 11 : 67 ) * . و كس از ايشان زنده نماند مگر صالح و آن كسها كه به دو بگرويده بودند . چنان كه خداى عزّ و جلّ گفت : * ( فَلَمَّا جاءَ أَمْرُنا نَجَّيْنا صالِحاً وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَه بِرَحْمَةٍ 11 : 66 ) * ، * ( وَقَطَعْنا دابِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا 7 : 72 ) * . و ديگر گفت : * ( كَأَنْ لَمْ يَغْنَوْا فِيها أَلا إِنَّ ثَمُودَ كَفَرُوا رَبَّهُمْ أَلا بُعْداً لِثَمُودَ 11 : 68 ) * . چنان شدند كه گويى هرگز به جهان نبودند ، و صالح با مؤمنان همه آنجا بودند تا بمردند .
و از پس صالح هيچ پيغمبر نبود تا وقت ابراهيم عليه السّلام . و اين حديث ابراهيم خود لختى گفته بوديم كه جهان بىملك مانده بود ، و آنگاه ملك به ملك مىآمد تا به كنعان بن كوش آمد و از كنعان به پسرش نمرود آمد .

129