پادشاهى شاپور بن اردشير بن بابك شاپور به ملك بنشست و تاج بر سر نهاد و پادشاهى پدر بگرفت ، و ملك جهان او را راست شد و هر چه پدرش داشت . و شاپور تازى است و به پارسى شاهپور [ و معنى آن پسر ملك باشد ] ، و اصل شاهپور آن بود كه در آن روزگار كه اردشير برخاست و ملك داراب جرد بگرفت و ملك اصطخر و پارس بگرفت ، و او را خبر بود از حديث جدّش ساسان بن بهمن كه اگر روزى ملك به من رسد ، من روى زمين از اشكانيان پاك كنم . و ساسان بمرد و ملك به دو رسيد ، او فرزند خويش را وصيّت كرد كه اگر اين ملك به تو رسد ، تو فرزند خويش را سوگند ده چنان كه من ترا سوگند دهم كه هر كه را از شما مملكت رسد سوگند مرا وفا كند و اشكانيان را بكشد ، و چنين هر كسى فرزند خويش را وصيّت كنيد .
و از فرزندان ساسان كس ملك نشد تا اردشير بيرون آمد . و آن مملكت خود از دست اشكانيان شده بود . و ملك عراق به دست عمرو بن عدى بود و به دست ملوك طوايف ، و ليكن از نسل اشكانيان خلقى مانده بودند و ملك از خاندان ايشان بيرون شده بود . اردشير هر كه را از نسل ايشان بيافت بكشت از مرد و زن و خرد و بزرگ ، هر كه را ديد مىكشت و هر كه بگريخت طلب همى كرد تا همه را بكشت تا سوگند ساسان وفا كرد . پس يك روز خواستهء ملكى از اشكانيان به دو آوردند از زر و سيم و گوهر و بندگان بسيار . و به ميان آن بردگان اندر دخترى بود كه هرگز از او نيكوتر

606