در اين نسخه نديده‌ام كه شايان ذكر باشد .
اين نسخه از ترجمهء تاريخنامهء طبرى با مقدمه‌اى به زبان تازى آغاز مىشود :
« قال محمّد بن جرير الطبرى فى خطبة الكتاب الحمد للَّه العلى الاعلى الولى الاولى الوفى الاوفى ذى الاسماء الحسنى و الصفات العلى . . . » پايان آن را نيز در بالا آورده‌ام .
اين نسخه را كه اساس قرار دادم و بخش اسلام آن - « ذكر انساب پيغمبر ( ص ) . . . » - از برگ 160 آغاز مىشود ، به خلافت « المسترشد باللَّه » مىكشد . پيدا است كه كار تاريخ محمّد بن جرير طبرى به 302 پايان يافته بوده است ، و روزگار ابو على محمّد بن محمّد بلعمى نيز به 363 ه - ق . يا به 383 ، سرآمده . اين همه الحاقها ناگزير به سنه هاى بعد روى داده است .
گفتنى است كه در آخرين صفحهء بازماندهء نسخهء اساس كه به خط اصل نسخه است و پس از برگ b 353 ، خط آن تغيير مىكند و شيوهء كتابت از نسخ به نستعليق بدل مىشود ، سخن از « خلافت الواثق باللَّه » مىرود . و « واثق » به سال 227 ه - ق . به خلافت رسيد و به سال 232 درگذشت .
آيا مىتوان منقولات پس از خلافت « الواثق بالله » را الحاقى شمرد ؟ خدا مىداند .
نسخهء « فا » در بارهء اين نسخه ، آنچه در فهرست ميكروفيلمهاى كتابخانهء مركزى دانشگاه تهران ، تأليف استاد محمد تقى دانش پژوه آمده است چنين است :
ف 1535 ، فاتح ، ش 4285 ، نوشتهء احمد بن النجم الخطاط الاخلاطى در چاشتگاه روز يكشنبه 1 شوال 702 ، در 368 گ ، در هفت مجلَّد .
( استورى 1 : 62 ) .
اين نسخه نيز به خطَّ نسخ است . شمار سطرهاى آن 29 است و شيوهء كتابت آن همانند نسخه هاى كهن است :

مقدمه 51