اقرع بن حابس و عيينه از كسانى هستند كه در فتح مكه و حنين و طائف همراه رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم حضور داشتند . هنگامى كه كاروان بنى تميم آمد ، آنها هم جزو آن بودند . وارد مسجد كه شدند ، از همانجا ( پشت ديوار منزل حضرت ) با صداى بلند گفتند : يا محمد ( صلى الله عليه وآله ) نزد ما بيا . فرياد آنها حضرت را ناراحت نمود . بهر تقدير حضرت بيرون آمد . گفتند : ما آمده‌ايم تا با تو مفاخره كرده تا بدانى كه ما از تو برتريم . اجازه بده شعراء و خطباى ما شعر و سخن خود را آغاز كنند . حضرت هم اجازه داد ( اين داستان مربوط به وقتى است كه اين اعراب هنوز مسلمان نشده بودند ) عطارد بن حاجب بلند شد و گفت : خدا را شكر ما را ملوك و پادشاه قرار داد و اموال زيادى به ما عطا كرد تا در معروف خرج كنيم ، ما را عزيزترين اهل شرق نمود و افراد و نيروى ما را بيش از ديگران قرار داد ، كيست كه در ميان مردم مانند ما باشد ، آيا ما رؤساى مردم و فضيلت داران آنها نيستيم ، هر كس مىخواهد با ما مفاخره و فخر فروشى كند ، بايد بتواند مثل ما فضائل خود را بشمارد ، اگر بخواهيم باز هم مىتوانيم از كم و كيف خود بگوئيم . . . رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم به ثابت بن قيس بن شماس برادر بنى حارث بن خزرج فرمود : جواب اين مرد را بده . ثابت برخواست و گفت : شكر خدائى را كه آسمان و زمين را خلق فرمود و امر خود را در آن جارى ساخت و علمش عرش و كرسى را فرا گرفت و هيچ چيز جز به فضل او حيات ندارد . خداوند به قدرت خود ما را ملوك ارض قرار داد و از بهترين مردم رسولى را برانگيخت كه بهترين نسب و بهترين گفتار و بهترين اصالت را دارد . كتابى به او داده و او را امين خلق نموده ، او برگزيده خداوند از عالم است ، مردم را به ايمان دعوت كرده ، مهاجرين از قبيله و بستگانش به او ايمان آورده‌اند كه كريمترين و زيباترين و نيك‌كردارترين مردم‌اند . اولين كسانى كه او را اجابت به خاطر خدا اجابت كرده مائيم ، مائيم انصار خدا و وزيران رسولش . با مردم جنگيديم ، تا ايمان آوردند ، هر كس به خدا و رسولش ايمان بياورد ، جان و مالش محفوظ است و هر كس كفر بورزد در راه خدا با او جهاد كرده و بداند كه كشتن او براى ما آسان است . اين است حرفهاى من و از خداوند براى خود و جميع مؤمنين و مؤمنات آمرزش مىطلبم . والسلام عليم .
زبرقان بن بدر از گروه مشركين برخاست و اشعارى در مدح و ثناى خودشان سرود . ابن اسحاق مىگويد : حسان بن ثابت غائب بود ، حضرت بدنبال او فرستاد ، او را حاضر كردند ، حضرت به او فرمود جواب او را بده . حسان هم با اشعار خود جواب دندان شكنى به شعر آنان داد . بطوريكه

761