. من در اين امر با شما شريك هستم . قرظة بن كعب مىگويد : منهم مانند ديگر رفقايم هيچگاه براى مردم حديث نگفتم . زيرا منهم ( تهديدات عمر را ) شنيده بودم . يزيد بن هارون از اشعث بن سوار از شعبى از قرظة بن كعب روايت مىكند : عمر بن خطاب هيئتى از انصار را به كوفه فرستاد . منهم جزو آنان بودم . آنگاه تا محلى به نام صرار ما را بدرقه كرد و در حاليكه گرد و خاك را از پاهايش مىتكاند گفت : شما به كوفه و نزد كسانى مىرويد كه دائما ذكر قرآن دارند . شما را كه ببينند ، مىگويند : اصحاب محمد ( صلى الله عليه وآله ) آمدند . از آنها حديث بپرسيد . تا آنجا كه مىتوانيد حديث كم بگوئيد ، من با شما شريك هستم ( و مسؤوليت اين امر را هم بعهده مىگيرم ) . قرظة بن كعب مىگويد : من بهتر از همراهانم حديث مىدانستم . اما وقتى در ميان مردم مىنشستيم ، ياد حرفهاى عمر كه مىافتادم ، ساكت مىشدم . ( دارمى مىگويد : به نظر من ممانعت عمر از حديث ، احاديثى بود كه ذكر وقايع و حوادث زمان حيات پيامبر صلى الله عليه ( وآله ) وسلم در آنها آمده بود . نه احاديث واجبات و احكام . ( بايد به آقاى دارمى گفت : عمر چيزى را استثناء نكرد ، اى كاش استثناء مىكرد و حرف تو ثابت مىشد . اما . . . . ) - كنز العمال ج 9 ص 447 . . . قرظه مىگويد : من از همه بهتر حديث مىدانستم ، اما در هر مجلسى كه صحبت از حديث به ميان مىآمد ، ياد حرفها و تهديدات عمر كه مىافتادم ساكت مىشدم .
و كنز العمال ج 10 ص 291 - مستدرك حاكم ج 1 ص 102 ابو عباس محمد بن يعقوب . . . از قرظة بن كعب روايت مىكند : عمر بن خطاب ما را به كوفه فرستاد و خودش هم بدرقه‌مان كرد . به صرار ( نام محلى ) كه رسيديم ، به ما گفت : مىدانيد چرا شما را بدرقه كردم ؟ گفتيم : بخاطر آنستكه ما از اصحاب رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم و از انصار هستيم . گفت : نه ، بخاطر آن آمده‌ام كه بدانيد شما نزد كسانى مىرويد كه دائما زمزمه قرآن را دارند ، شما را كه ببينند دورتان را مىگيرند كه از اصحاب محمد ( صلى الله عليه وآله ) هستيد . تا آنجا كه مىتوانيد برايشان روايات رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم را نگوئيد . و بدانيد كه من در اين امر شريك شما هستم ( و مسؤوليت اين امر با من است و هر كس خلاف اين

1260