إسم الكتاب : الفاروق ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 1422)

413 - عبدالله بن عبيد الله انصارى مىگويد : هنگامى كه ثابت بن قيس بن شماس را كه در جنگ يمامه به قتل رسيد ، دفن مىكرديم ، ناگاه شنيديم كه به سخن آمد و مىگفت : محمد رسول الله است و ابوبكر صديق و عمر شهيد و عثمان رؤوف و مهربان است . دوباره او را بدقت نگاه كرديم ، واقعا مرده بود . . .
- البداية و النهايه ج 6 ص 175 بيهقى . . . از عبدالله بن عبيد انصارى روايت مىكند : هنگامى كه در صفين كشته‌گان را مىجستند ، ناگاه به جنازه شخصى از انصار رسيدند كه اين كلمات را بر زبان داشت : محمد ( صلى الله عليه وآله ) رسول الله و ابوبكر صديق و عمر شهيد و عثمان رحيم است .
براى تأئيد كلام عمر آيه قرآن نازل مىشود ! !
- مجمع الزوائد چ 9 ص 68 . . . . . رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم با ابوبكر و عمر درباره اسراء مشورت كرد ، ابوبكر گفت : يا رسول الله ، از قوم قبيله‌ات خجالت بكش فديه بگير و آزادشان كن و از پولشان استفاده كن ، عمر گفت همه را بكش . حضرت فرمود : اگر نظر هر دو شما يكى بود ، با هيچكدام مخالفت نمىكردم ، لذا حضرت نظر ابوبكر را پذيرفت ، كه اين آيه نازل شد ( ما كان لنبى ان يكون له اسرى حتى يثخن فى الارض . . . . . ) - تاريخ مدينه ج 3 ص 75 عروة بن رويم مىگويد : هنگامى كه خداوند اين آيه را بر پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) نازل فرمود : ( ثلة من الاولين و قليل من الآخرين ) ( گروهى از اولىها و مقدارى كمى از آخريها ) عمر گريه كرد و گفت : يا رسول الله ، ما برسول الله صلى الله عليه ( وآله ) وسلم ايمان آورده و او را تصديق كرده‌ايم ، اما جز تعداد كمى از ما نجات نخواهند يافت . خدا هم اين آيه را نازل فرمود : ( ثلة من الاولين و ثلة من الآخرين ) آنگاه رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم عمر را خواست و به او فرمود : خدا درباره حرفهاى تو اين آيه را نازل كرد . عمر هم گفت : ما هم از تصديق خداوند و پيامبرمان خشنود و راضى هستيم . انس مىگويد : عمر مىگفت : خداوند در

679