- مسند احمد : ج 1 ص 8 عبدالله . . . . . از رافع طائى روايت مىكند : من در غزوه ذات السلاسل همراه و رفيق ابوبكر بودم . پس از آنكه ابوبكر خليفه شد ، از او پرسيدم : چگونه حاضر شدى مردم با تو بيعت كنند ؟ ( تو كه سابقا به من سفارش مىكردى ، هرگز مسئوليت امارت و خلافت و فرماندهى را قبول نكن ) جواب داد : انصار چنين گفتند ، من چنين گفتم ، عمر چنان گفت . . . داستان سقيفه را تعريف كرد . ( طورى كه وانمود كرد اگر بخاطر خدا نبود ، قبول نمىكردم ! ! ! ) ابوبكر در غزوه ذات السلاسل از امارت و خلافت مذمت مىكند ، به رافع مىگويد : هرگز رياستى را نپذير ! !
- مجمع الزوائد ج 5 ص 201 رافع بن عمرو طائى مىگويد : رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم سپاهى را به فرماندهى عمرو بن عاص كه عمر و ابوبكر هم جزو آن سپاه بودند ، براى غزوه ذات السلاسل فرستاد ، پس از آنكه سپاه به كوه ، طئ ، رسيد ، عمرو بن عاص گفت بگرديد يك راهنما كه راه را بلد است ، پيدا كنيد ، گفتند ما فقط رافع بن عمرو را مىشناسيم . چونكه او سابقا راهزن بوده است . رافع مىگويد : پس از آنكه جنگ تمام شد ، به افراد نگاه كردم ، ابوبكر را ديدم ، از او خوشم آمد ، به او گفتم : مرا نصيحتى كن تا از شما و مانند شما باشم . گفت مانند پنچ انگشت دستت از آنها مواظبت مىكنى ؟ گفتم : بله . گفت شهادت به لا اله الا الله و محمد رسول الله ، بده و نماز بخوان و زكات بده و حج نما و در رمضان روزه بگير . ديگر آنكه هرگز مسؤوليت رياست بر دو نفر را هم بعهده نگير ، گفتم امارت و فرماندهى مخصوص شماست كه در جنگ بدر شركت داشته‌ايد . گفت : بعيد نيست كه يكوقت اين مسأله براى شما هم پيش بيايد . اسلام رو به گسترش است ، عده‌اى آزادانه مسلمان شده‌اند ، عده‌اى بزور شمشير مسلمان شده‌اند كه آنها الآن در پناه و امان خدا هستند . اگر كسى امير و حاكم شود ، چنانچه مردم به يكديگر ظلم كنند و او نتواند حق صاحب حق را بگيرد ، خدا از او انتقام خواهد گرفت . . . . . رافع مىگويد : يكسال بعد كه ابوبكر به خلافت رسيد ، نزد او رفته و خود را معرفى كردم ، و گفتم : تو نبودى كه مرا از امارت نهى مىكردى و الآن خودت بزرگتر از آنرا مرتكب شده‌اى ؟ گفت : چرا . اگر كسى كتاب خدا را در ميان مردم اقامه نكند ، لعنت خدا بر او باد .

590