احاديث را كم و زياد مىكردند . بهمين خاطر مابين اين طبقه و صحابه فرق گذاشتيم و گفتيم كه شأن صحابه بزرگتر از اين بود كه بدعت گذاشته يا گمراه گردند .
ابن حبان مىگويد : كسانى را كه عمر زندانى كرد همه از صحابه نيك و صادق بودند . . . اما فقط براى عبرت ديگران بود ! !
- كتاب المجروحين ج 1 ص 34 نام اولين كسى كه دروغ را از رسول خدا ( صلى الله عليه وآله ) دفع نمود . هيثم بن خلف دورى . . . سعد بن ابراهيم از پدرش روايت مىكند : عمر بن خطاب بدنبال عبد الله بن مسعود و ابو درداء و ابو مسعود انصارى فرستاد كه اين چه حديثى استكه از رسول خدا ( صلى الله عليه وآله ) نقل مىكنيد ؟ سپس آنان را در مدينه حبس كرد تا زمانيكه زخم خورد و مرد . محمد بن عبد الله بن عبد السلام معروف به مكحول . . . از سعد بن ابراهيم از پدرش روايت مىكند : عمر به ابن مسعود و ابوذر و ابو درداء و عقبة بن عامر گفت : اين چه حديثى است كه از رسول خدا ( صلى الله عليه وآله ) نقل مىكنيد ؟ سپس آنها را در مدينه زندانى كرد تا آنكه زخم خورد و مرد . بعضىها مىگويند علت اين كه عمر آنها را زندانى كرد اين بود كه زياد روايت نقل مىكردند . عمر بن محمد همدانى . . . از قرظة بن كعب روايت مىكند : قصد رفتن به عراق را داشتيم ، عمر بن خطاب تا محلى بنام صرار ما را بدرقه كرد و گفت : مىدانيد چرا همراه شما آمدم ؟ گفتيم : بخاطر آنكه از اصحاب رسول خدا ( صلى الله عليه وآله ) بوده‌ايم . گفت : شما نزد كسانى مىرويد كه مانند صداى بال زنبور عسل زمزمه قرآن دارند . پس سعى كنيد با نقل احاديث آنها را از قرآن غافل نكنيد بلكه قرآن را زيبا بخوانيد و تا مىتوانيد از رسول خدا ( صلى الله عليه وآله ) كمتر روايت كنيد و بدانيد من با شما در اين امر شريك هستم ( و مسؤوليت اين امر با من است ) قرظه مىگويد : هر گاه مردم مىخواستند برايشان حديث بگوئيم ، مىگفتيم : عمر بن خطاب ما را از اين كار نهى كرده است . ابو حاتم مىگويد : عمر بن خطاب نمىخواست صحابه را متهم كند كه به پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) دروغ مىبندند . زيرا او خوب مىدانست كه رسول خدا ( صلى الله عليه وآله ) درباره تبليغ چه فرموده بود ، كه حاضرين بايد به غائبين برسانند . و براى آنها جايز نيست كه آنچه را از آن حضرت شنيده‌اند ، كتمان كنند . ممانعت عمر از نقل روايات توسط صحابه فقط بخاطر آن بود كه مبادا دروغ به آن حضرت ببندد . آن حضرت عليه السلام فرموده بود :

1270