و نواحى نزديك آن بوده و بيشتر علوم خود را در آنجا از محمد بن حميد رازى [ 1 ] فرا گرفته بوده است . خود طبرى روش تحصيل و چگونگى حاضر شدن در مجلس درس استاد را در رى بدين گونه نوشته است : نزد محمد بن حميد رازى كتابت حديث ميكرديم و او در شب چندين بار بنزد ما مىآمد و از آنچه در روز نوشته بوديم سؤال ميكرد و باز آنها را بر ما فرا ميخواند . همچنين رهسپار مجلس درس احمد بن حماد [ 2 ] دولابى [3] ميشديم و وى در يكى از دهات رى ساكن بود كه مسافتى تا شهر فاصله داشت پس از فراگرفتن درس او باز ميگشتيم و در راه همچون ديوانگان ميدويديم تا خود را بمجلس درس ابن حميد در سر وقت برسانيم .
نوشته‌اند كه طبرى متجاوز از صد هزار حديث [4] از ابن حميد فرا گرفت و آنها را نوشت .

[ 1 ، 2 ] هر دو از علما و فقهاى بزرگ بوده‌اند ولى ترجمهء زندگى آنان به نظر نرسيد . ابن النديم در كتاب الفهرست از محمد بن حميد رازى نام ميبرد و او را از شيوخ و اساتيد بزرگ طبرى ميداند از آنچه در همين رساله نيز بطور اختصار ذكر شده است جلالت قدر آن دو روشن مىشود
[3] دولاب نام چندين محل بوده است از آن جمله قريه‌اى است كه نزديك شهر قديمى رى قرار داشته و تاكنون به همين نام باقيمانده است . فعلا در داخل تهران در قسمت شرقى شهر قرار دارد . علما و بزرگان زيادى از دولاب برخاسته‌اند كه در تاريخ بنام دولابى مشهور شده‌اند .
[4] شايد بعضى از طلاب علم و دانشجويان امروز اين موضوع را كه يك تن صد هزار حديث نوشته باشد و يا در همين حدود احاديث با ذكر سند و تعيين اسامى راويان از بر داشته باشد دور از عادت و طبيعت بدانند ولى وقتى بتراجم و شرح احوال دانشمندان و فقهاى سلف مراجعه شود بتواتر نظير اين موضوع در شرح احوال آنان ديده مىشود . چنانكه امروز بيشتر اعتماد و اطمينان دانشمندان و دانشجويان بوسايلى از قبيل يادداشت كردن مطالب و استنساخ و چاپ كردن آنهاست ، در قديم چون اين وسائل در دست نبود تمام اعتماد و توجه بقوهء حافظه بود . ازينرو شعراى درجهء اول براى خود راوى داشتند كه تمام اشعار آنان را از بر ميخواند بسيارى از مردم خطبه‌ها يا قصيده‌هاى طولانى را كه در مجلسى خوانده ميشد در همان بار اول حفظ ميكردند .

13